De eerste dean-reviews die de dekanen eind vorig jaar organiseerden met als onderwerp de vijfjarige cursusduur, zijn over het algemeen goed bevallen.
De dean-review moet echter geen nieuwe geïnstitutionaliseerde vergadering worden. ,,Naar behoefte.”
Het woord suggereert een beoordeling waarbij streng de plussen en minnen worden uitgedeeld, maar niets wijst op een robbertje dekanenstrijd afgelopen december. Buiten de gewone vergadering om, in de avondschemering na vijven, kwamen in speciale zittingen groepjes van dekanen bijeen om tijdens het wegkauwen van een broodje te praten over de invoering van de vijfjarige cursusduur. Doel van deze dean-reviews was de marges vast te stellen waarbinnen de faculteiten hun vijfjarig programma vorm geven, en iets op te steken van elkaars problemen.
Prof.dr. W. Jochems, dekaan bij Wijsbegeerte en Technische Maatschappijwetenschappen, en dekaan prof.dr. H. Sol van de faculteit Technische Bestuurskunde leidden de gesprekken. ,,De invoering van de vijfjarige cursusduur is een gigantische operatie waar iedereen wel mee worstelt”, aldus Jochems. In ‘open en heldere gesprekken’ kwamen de problemen op tafel, die over en weer als prettig werden ervaren.
De problemen waren meer dan eens ‘faculteitsoverstijgend’. ,,De afstudeerfase bijvoorbeeld”, zegt Jochems, ,,dat loopt bij veel faculteiten uit. Hoe bewaak je dat, hoe houd je controle daarop? Nu blijkt dat Mijnbouw dat redelijk in de hand houdt, dus daar kunnen we van leren. We hebben tenslotte de minister de belofte gedaan in ruil voor verlenging grip op de studieduur te houden.”
Net als Jochems heeft prof.dr.ir. J. Blaauwendraad, dekaan van Civiele Techniek, het intiatief ‘als positief ervaren’. ,,Die programma’s moeten zo homogeen mogelijk zijn; er moet niet onnodig diversiteit worden aangebracht.” Hij vond het nuttig vast te stellen wat de constraints zijn ,,en welke bandbreedte is toegestaan in het uniformeren van alles”. Hij licht toe: ,,Je hebt hier toch te maken met verschillende soorten van onderwijs: algoritmisch onderwijs, creatief onderwijs en onderwijs met veel oefeningen. Dat vergeet de u-raad wel eens, naar mijn idee.”
Door de dean-reviews proefde Blaauwendraad een ‘wij-gevoel’. ,,Als dekaan sta je natuurlijk voor je eigen huis, maar ik constateer een groeiend besef dat het belangrijk is om de universiteit als geheel naar een gewenst niveau te tillen, of om dat niveau te handhaven. Misschien moeten we dit wel meer doen, buiten het standaard vergadercircuit om en alleen naar behoefte. Mmja, het smaakt naar meer.”
Geodesiedekaan prof.dr.ir. M. Bogaerts vond het ‘heel nuttig’ om samen met andere dekanen de programma’s tegen het licht te houden en afstemming te zoeken. ,,Maar wij waren al een stuk verder. Bij ons lag al een plan op tafel – plus een advies. We zijn dus al in de slag met de RCO-commissie, die het programmauiteindelijk moet goedkeuren.”
Zo kan behalve de bandbreedte ook het tempo van de faculteiten verschillen. Toch wil Jochems dat de review over de vijfjarige cursusduur ‘het karakter van een proces’ krijgt. ,,Op de één of andere manier moeten we verder praten over organisatorische en inhoudelijke zaken waar we allemaal mee te maken hebben.” Op welke manier maakt hem niet uit, maar pas als de vijfjarige programma’s op rolletjes lopen, zit het werk erop. (H.O.)
De eerste dean-reviews die de dekanen eind vorig jaar organiseerden met als onderwerp de vijfjarige cursusduur, zijn over het algemeen goed bevallen. De dean-review moet echter geen nieuwe geïnstitutionaliseerde vergadering worden. ,,Naar behoefte.”
Het woord suggereert een beoordeling waarbij streng de plussen en minnen worden uitgedeeld, maar niets wijst op een robbertje dekanenstrijd afgelopen december. Buiten de gewone vergadering om, in de avondschemering na vijven, kwamen in speciale zittingen groepjes van dekanen bijeen om tijdens het wegkauwen van een broodje te praten over de invoering van de vijfjarige cursusduur. Doel van deze dean-reviews was de marges vast te stellen waarbinnen de faculteiten hun vijfjarig programma vorm geven, en iets op te steken van elkaars problemen.
Prof.dr. W. Jochems, dekaan bij Wijsbegeerte en Technische Maatschappijwetenschappen, en dekaan prof.dr. H. Sol van de faculteit Technische Bestuurskunde leidden de gesprekken. ,,De invoering van de vijfjarige cursusduur is een gigantische operatie waar iedereen wel mee worstelt”, aldus Jochems. In ‘open en heldere gesprekken’ kwamen de problemen op tafel, die over en weer als prettig werden ervaren.
De problemen waren meer dan eens ‘faculteitsoverstijgend’. ,,De afstudeerfase bijvoorbeeld”, zegt Jochems, ,,dat loopt bij veel faculteiten uit. Hoe bewaak je dat, hoe houd je controle daarop? Nu blijkt dat Mijnbouw dat redelijk in de hand houdt, dus daar kunnen we van leren. We hebben tenslotte de minister de belofte gedaan in ruil voor verlenging grip op de studieduur te houden.”
Net als Jochems heeft prof.dr.ir. J. Blaauwendraad, dekaan van Civiele Techniek, het intiatief ‘als positief ervaren’. ,,Die programma’s moeten zo homogeen mogelijk zijn; er moet niet onnodig diversiteit worden aangebracht.” Hij vond het nuttig vast te stellen wat de constraints zijn ,,en welke bandbreedte is toegestaan in het uniformeren van alles”. Hij licht toe: ,,Je hebt hier toch te maken met verschillende soorten van onderwijs: algoritmisch onderwijs, creatief onderwijs en onderwijs met veel oefeningen. Dat vergeet de u-raad wel eens, naar mijn idee.”
Door de dean-reviews proefde Blaauwendraad een ‘wij-gevoel’. ,,Als dekaan sta je natuurlijk voor je eigen huis, maar ik constateer een groeiend besef dat het belangrijk is om de universiteit als geheel naar een gewenst niveau te tillen, of om dat niveau te handhaven. Misschien moeten we dit wel meer doen, buiten het standaard vergadercircuit om en alleen naar behoefte. Mmja, het smaakt naar meer.”
Geodesiedekaan prof.dr.ir. M. Bogaerts vond het ‘heel nuttig’ om samen met andere dekanen de programma’s tegen het licht te houden en afstemming te zoeken. ,,Maar wij waren al een stuk verder. Bij ons lag al een plan op tafel – plus een advies. We zijn dus al in de slag met de RCO-commissie, die het programmauiteindelijk moet goedkeuren.”
Zo kan behalve de bandbreedte ook het tempo van de faculteiten verschillen. Toch wil Jochems dat de review over de vijfjarige cursusduur ‘het karakter van een proces’ krijgt. ,,Op de één of andere manier moeten we verder praten over organisatorische en inhoudelijke zaken waar we allemaal mee te maken hebben.” Op welke manier maakt hem niet uit, maar pas als de vijfjarige programma’s op rolletjes lopen, zit het werk erop. (H.O.)
Comments are closed.