Stages in het buitenland vergroten de kennis van vreemde zeden en gewoonten. Lucht- en ruimtevaartstudent Paul Schulz rolt in Phoenix, Arizona, van de ene verbazing in de andere.
De Nederlandse taal schiet zowat tekort.
De vorige keer schreef ik al dat Phoenix een van de snelst groeiende steden van de USA is. En inderdaad: toen ik hier kwam was de stad qua grootte de achtste, maar nu is ze doorgegroeid naar nummer zeven.
Bij een bezoek aan een van de vele malls, werden we aan alle kanten ingehaald door oudjes met buideltas en/of walkman. Wat blijkt: in verband met de warmte en de criminaliteit gaan veel ouderen liever in de mall joggen dan buiten. De malls gaan ‘s ochtends zelfs speciaal open voor dit mall-walking. Bijkomend voordeel is, dat de oudjes na het sporten meteen door kunnen naar de franchise van hun keuze: McDonald’s, Burger King, Pizza Hut, Taco Bell, KFC, Wendy’s, Denny’s, ze hebben allemaal hun plekje in de food-court van de mall. En denk nu niet dat Amerikanen ongezond leven: ze nemen wel een diet-coke bij hun Big Mac! De ergste onzin in deze light-sector is wel de I can’t believe it’s not butter nep-boter-spray uit een spuitbus.
Behalve gezond vinden Amerikanen zichzelf ook heel milieubewust. En inderdaad, ze recyclen aluminium blikjes. Daartegenover staat dat ze verder ongeveer alles weggooien, met als soort van Holle Bolle Gijs de dispenser. Dit is een horrorfilm-achtig apparaat in de keukenwasbak, waarmee je alles wat in de keuken rondslingert fijn kunt malen. Vooral het dispensen van kippebotjes geeft een leuk geluid.
Een andere milieu-biggy is natuurlijk de auto. Iedere twee jaar moet deze getest worden, of hij nog aan de strenge milieu-eisen voldoet. Dat mag ook wel, want het autogebruik is hier natuurlijk veel beter ontwikkeld dan in Nederland. Zelfs als ze hier gaan hardlopen rijden ze eerst naar een plekje waar ze wat minder last hebben van de uitlaatgassen. En daarvoor moet je nogal een eindje rijden, want zeker nu het wat kouder wordt (‘s nachts wel zo’n twintig graden Celsius), heeft Phoenix last van inversie: de warme en vuile lucht kan niet weg uit de vallei. Dat zie je pas goed als je ‘s avonds op een van de omringende bergen staat: een bruine gloed ligt over de hele stad.
Dit heeft weer tot gevolg dat vanaf half oktober zogenaamde no burn days gelden: er mogen geen open haarden gebruikt worden (gezellig met z’n allen rond het haardvuur bij dertig graden Celsius). Gelukkig wordt de belangrijkste oorzaak, het autogebruik, niet beperkt. Alleen het idee al!
Oh jee, oh jee, O.J.! Slecht nieuws voor degenen hier die hoopten dat wel afgelopen zou zijn met ‘het proces van de eeuw’. Nu begint het pas goed! O.J. vertelt (op Pay-per-view), de advocaten liggen overhoop, iedereen gaat een boek schrijven en Oprah vraagt zich af of de uitspraak misschien de domesticviolence bevordert. Nog niemand heeft zich afgevraagd wie de dader dan wel was, als het niet O.J. was. Met Halloween (afgelopen dinsdag) heb ik voor de zekerheid maar geen O.J. Simpson-masker voorgedaan.
Stages in het buitenland vergroten de kennis van vreemde zeden en gewoonten. Lucht- en ruimtevaartstudent Paul Schulz rolt in Phoenix, Arizona, van de ene verbazing in de andere. De Nederlandse taal schiet zowat tekort.
De vorige keer schreef ik al dat Phoenix een van de snelst groeiende steden van de USA is. En inderdaad: toen ik hier kwam was de stad qua grootte de achtste, maar nu is ze doorgegroeid naar nummer zeven.
Bij een bezoek aan een van de vele malls, werden we aan alle kanten ingehaald door oudjes met buideltas en/of walkman. Wat blijkt: in verband met de warmte en de criminaliteit gaan veel ouderen liever in de mall joggen dan buiten. De malls gaan ‘s ochtends zelfs speciaal open voor dit mall-walking. Bijkomend voordeel is, dat de oudjes na het sporten meteen door kunnen naar de franchise van hun keuze: McDonald’s, Burger King, Pizza Hut, Taco Bell, KFC, Wendy’s, Denny’s, ze hebben allemaal hun plekje in de food-court van de mall. En denk nu niet dat Amerikanen ongezond leven: ze nemen wel een diet-coke bij hun Big Mac! De ergste onzin in deze light-sector is wel de I can’t believe it’s not butter nep-boter-spray uit een spuitbus.
Behalve gezond vinden Amerikanen zichzelf ook heel milieubewust. En inderdaad, ze recyclen aluminium blikjes. Daartegenover staat dat ze verder ongeveer alles weggooien, met als soort van Holle Bolle Gijs de dispenser. Dit is een horrorfilm-achtig apparaat in de keukenwasbak, waarmee je alles wat in de keuken rondslingert fijn kunt malen. Vooral het dispensen van kippebotjes geeft een leuk geluid.
Een andere milieu-biggy is natuurlijk de auto. Iedere twee jaar moet deze getest worden, of hij nog aan de strenge milieu-eisen voldoet. Dat mag ook wel, want het autogebruik is hier natuurlijk veel beter ontwikkeld dan in Nederland. Zelfs als ze hier gaan hardlopen rijden ze eerst naar een plekje waar ze wat minder last hebben van de uitlaatgassen. En daarvoor moet je nogal een eindje rijden, want zeker nu het wat kouder wordt (‘s nachts wel zo’n twintig graden Celsius), heeft Phoenix last van inversie: de warme en vuile lucht kan niet weg uit de vallei. Dat zie je pas goed als je ‘s avonds op een van de omringende bergen staat: een bruine gloed ligt over de hele stad.
Dit heeft weer tot gevolg dat vanaf half oktober zogenaamde no burn days gelden: er mogen geen open haarden gebruikt worden (gezellig met z’n allen rond het haardvuur bij dertig graden Celsius). Gelukkig wordt de belangrijkste oorzaak, het autogebruik, niet beperkt. Alleen het idee al!
Oh jee, oh jee, O.J.! Slecht nieuws voor degenen hier die hoopten dat wel afgelopen zou zijn met ‘het proces van de eeuw’. Nu begint het pas goed! O.J. vertelt (op Pay-per-view), de advocaten liggen overhoop, iedereen gaat een boek schrijven en Oprah vraagt zich af of de uitspraak misschien de domesticviolence bevordert. Nog niemand heeft zich afgevraagd wie de dader dan wel was, als het niet O.J. was. Met Halloween (afgelopen dinsdag) heb ik voor de zekerheid maar geen O.J. Simpson-masker voorgedaan.
Comments are closed.