Glooiend aan de hemel

ng. Jan Vamberský van civiele techniek. Afgelopen vrijdag studeerde Menno Wiersma bij hem af met een uitwerking van een wolkenkrabber die glooiend naar de hemel rijst. Zijn maquette van 1,40 meter met een schaal van één op tweehonderd is het enige bouwsel ter wereld met de eigenaardige vorm.

“Gebouwen met bijzondere uiterlijke vormen sieren in veel moderne steden de skyline”, vertelt Wiersma. “Een mooi voorbeeld is het gebouw ‘Turning Torso’ in Malmö, Zweden. Het draait van onder naar boven een halve slag om zijn eigen as. Maar gebouwen die in het horizontale vlak uitstulpingen en inhammen vertonen bestaan nog niet. Zulke gebouwen zijn ontzettend lastig te maken, omdat onregelmatige vervormingen tijdens de bouw dreigen in te storten.”

Een studiegenoot van Wiersma ontwierp eerder al een gebouw dat met verticale golfbewegingen de zwaartekracht tart. Het was gebaseerd op een enkele steunpilaar in het midden van het gebouw. Probleem daarvan was dat er te veel ruimte verloren ging. Wiersma: “De kern en de gevel kwamen op veel plekken te dicht bij elkaar waardoor veel ruimtes niet te verhuren zouden zijn. Daarnaast bleek uit computeranalyses dat ook deze wolkenkrabber moeilijk te bouwen zou zijn.”

Wiersma bedacht een revolutionaire constructie die deze twee problemen teniet doen. Zijn wolkenkrabber bestaat uit twee kernen in plaats van één. Bouweenheden in de vorm van druppels water worden aan de reuzenpilaren bevestigd. Ze zijn helemaal symmetrisch en daardoor stabieler en makkelijker te bouwen. Ook gaat er nauwelijks ruimte verloren.

De rondingen steken meer dan twintig meter uit en zijn deels afgewerkt met schuine glasplaten. Het zijn ramen waar mensen met hoogtevrees niet tegenaan zouden durven leunen. “Ik weet niet zeker of iedereen graag in zulke kantoren werkt”, zegt Wiersma. “Maar het gebouw spreekt in ieder geval wel ontzettend tot de verbeelding. Tijdens mijn presentatie liep men met open mond om de maquette heen.”

Wiersma is op dit moment een artikel aan het schrijven voor het vakblad Bouwen met Staal. Daarin bericht hij ook over een liftsysteem dat hij ontwierp. “Door slimme plaatsing van liftschachten kan enorm veel ruimte bespaard worden. Het mooiste is dat dit in elke vorm van hoogbouw toegepast kan worden en dit voordeel dus niet alleen beperkt blijft tot gekromde hoogbouw.”

Volgens de civiel ingenieur is er vanuit architectenbureaus steeds meer vraag naar constructieve oplossingen voor bijzondere gebouwen. “Prestigieuze gebouwen zijn bij bedrijven in trek, omdat ze erdoor in de schijnwerper komen te staan”, verklaart hij. “Voor mensen met hoogtevrees kan altijd een plekje gevonden worden waar de gevel verticaal loopt of zelfs naar binnen helt. Deze plekken zijn op iedere verdieping aanwezig.”

Menno Wiersma met zijn maquette van een wolkenkrabber. (Foto: Hans Stakelbeek/FMAX)

‘Het is verbazingwekkend dat sommige simpele uitvindingen nooit eerder zijn bedacht’

“Het is verbazingwekkend dat sommige simpele uitvindingen nooit eerder zijn bedacht”, zegt prof.ing. Jan Vamberský van civiele techniek. Afgelopen vrijdag studeerde Menno Wiersma bij hem af met een uitwerking van een wolkenkrabber die glooiend naar de hemel rijst. Zijn maquette van 1,40 meter met een schaal van één op tweehonderd is het enige bouwsel ter wereld met de eigenaardige vorm.

“Gebouwen met bijzondere uiterlijke vormen sieren in veel moderne steden de skyline”, vertelt Wiersma. “Een mooi voorbeeld is het gebouw ‘Turning Torso’ in Malmö, Zweden. Het draait van onder naar boven een halve slag om zijn eigen as. Maar gebouwen die in het horizontale vlak uitstulpingen en inhammen vertonen bestaan nog niet. Zulke gebouwen zijn ontzettend lastig te maken, omdat onregelmatige vervormingen tijdens de bouw dreigen in te storten.”

Een studiegenoot van Wiersma ontwierp eerder al een gebouw dat met verticale golfbewegingen de zwaartekracht tart. Het was gebaseerd op een enkele steunpilaar in het midden van het gebouw. Probleem daarvan was dat er te veel ruimte verloren ging. Wiersma: “De kern en de gevel kwamen op veel plekken te dicht bij elkaar waardoor veel ruimtes niet te verhuren zouden zijn. Daarnaast bleek uit computeranalyses dat ook deze wolkenkrabber moeilijk te bouwen zou zijn.”

Wiersma bedacht een revolutionaire constructie die deze twee problemen teniet doen. Zijn wolkenkrabber bestaat uit twee kernen in plaats van één. Bouweenheden in de vorm van druppels water worden aan de reuzenpilaren bevestigd. Ze zijn helemaal symmetrisch en daardoor stabieler en makkelijker te bouwen. Ook gaat er nauwelijks ruimte verloren.

De rondingen steken meer dan twintig meter uit en zijn deels afgewerkt met schuine glasplaten. Het zijn ramen waar mensen met hoogtevrees niet tegenaan zouden durven leunen. “Ik weet niet zeker of iedereen graag in zulke kantoren werkt”, zegt Wiersma. “Maar het gebouw spreekt in ieder geval wel ontzettend tot de verbeelding. Tijdens mijn presentatie liep men met open mond om de maquette heen.”

Wiersma is op dit moment een artikel aan het schrijven voor het vakblad Bouwen met Staal. Daarin bericht hij ook over een liftsysteem dat hij ontwierp. “Door slimme plaatsing van liftschachten kan enorm veel ruimte bespaard worden. Het mooiste is dat dit in elke vorm van hoogbouw toegepast kan worden en dit voordeel dus niet alleen beperkt blijft tot gekromde hoogbouw.”

Volgens de civiel ingenieur is er vanuit architectenbureaus steeds meer vraag naar constructieve oplossingen voor bijzondere gebouwen. “Prestigieuze gebouwen zijn bij bedrijven in trek, omdat ze erdoor in de schijnwerper komen te staan”, verklaart hij. “Voor mensen met hoogtevrees kan altijd een plekje gevonden worden waar de gevel verticaal loopt of zelfs naar binnen helt. Deze plekken zijn op iedere verdieping aanwezig.”

Menno Wiersma met zijn maquette van een wolkenkrabber. (Foto: Hans Stakelbeek/FMAX)

‘Het is verbazingwekkend dat sommige simpele uitvindingen nooit eerder zijn bedacht’