De Holland Acht geldt als het boegbeeld van het Nederlandse roeien en als dè medaillekandidaat van de Nederlandse Olympische equipe voor Atlanta ’96.
Delft is op essentiële plaatsen in de acht vertegenwoordigd. In de boot roeit op boeg Niels van der Zwan van Proteus-Eretes. Helemaal aan de andere kant van de boot zit de Lagaaier Jeroen Duyster te sturen en op de kant fietst Adriaan Lieszner (eveneens Proteus), samen met René Mijnders, als coach.
De selectie is enige weken geleden afgerond, en op 8 en 9 juli zal in Luzern op de Rotsee Regatta voor de Holland Acht de eerste internationale krachtmeting van dit seizoen plaatsvinden. Deze Regatta is de laatste wedstrijd voor de wereldkampioenschappen in Finland en heeft traditioneel een sterk bezet internationaal veld. Niels van der Zwan: ,,Hoewel op Luzern veel dezelfde ploegen starten als op het WK, liggen op het WK de verhoudingen toch altijd anders. Voor Luzern nemen veel ploegen slechts enkele dagen voorbereidingstijd, terwijl voor de WK de ploegen al enkele weken van te voren aankomen om zich ter plekke goed voor te bereiden.”
De Holland Acht gaat nu zijn derde jaar in en heeft een enorme impact gehad binnen de Nederlandse roeiwereld. Na in de vier zonder op de wereldkampioenschappen in 1992 een zilveren plak te hebben behaald, nam Niels van der Zwan samen met Nico Rienks het initiatief tot de formatie van een nationale acht. Deze acht moest het beste van het Nederlandse roeien samenbrengen voor slechts één doel: goud op de Olympische Spelen in Atlanta 1996.
De KNRB steunde het project in eerste instantie helemaal niet en de roeiers hebben zelf alle randvoorwaarden moeten scheppen. Een ijzeren discipline, twee keer per dag trainen op de Bosbaan in Amsterdam, goede coaching en een eigen boot waren de minimale inzet. Deze boot leek in eerste instantie door de roeiers zelf gefinancierd te moeten worden, maar met de komst van de sponsor KIWA viel deze last van de roeiers af.
Kwalijk
Het eerste spraakmakende succes van de acht was de winst op de Rotsee Regatta van 1993. ,,Nadat we met de acht op Luzern goud hadden gewonnen, werd het de bond pas duidelijk wat met discipline, motivatie en doelgerichte aanpak bereikt kan worden. Op dat moment kregen we zowel het Nederlands Olympisch Comité als de KNRB mee”, aldus Van der Zwan.
Hij vervolgt: ,,Hoewel ik er zelf weinig problemen mee heb, zijn er mensen in de acht die de bond zijn afwachtende houding nog steeds kwalijk nemen en sceptisch zijn over de plotselinge medewerking.”
De toon was echter gezet: het project bleek op zowel sportief als financieel gebied haar vruchten af te werpen. René Mijnders kwam full-time voor de Holland Acht beschikbaar en vlak daarna werd Kris Korzeniovsky aangetrokken om ook het vrouwen en lichte roeien aan te pakken, en bleek daarin succcesvol.
Toch is er een duidelijk verschil tussen de zware heren en de damesselectie. Adriaan Lieszner: ,,Kris werkt voornamelijk met jong talent, wij met veel ervarener roeiers. Bij ons is dan ook veel meer dialoog tussen roeiers en coaches, terwijl Kris een veel meer autoritaire houding heeft.”
Selectie
De laatste tijd is de selectieprocedure voor de acht erg in opspraak geweest. Na het succesvol verlopen WK in Indianapolis, waar een mooie tweede plaats werd behaald, werd de selectie voor de acht in september weer opengegooid. Volgens Lieszner heerst de misvatting dat dit de eerste keer is, maar vorig jaar werden ook Henk Jan Zwolle en Proteusskiffeur Rens Snaderse aan de selectie toegevoegd.
Dit jaar was vrij snel duidelijk dat op de stuurboordzijde Florijn en Bartman zeker waren van hun plaats. Voor de beide boegplaatsen ging de strijd tussen Zwolle, Van Iwaarden en Van der Zwan. Uiteindelijk werd op basis van seat-races en de resultaten op internationale wedstrijden in Essen gekozen voor Zwolle en Van der Zwan. Van Iwaarden keerde het project verbitterd de rug toe en besloot te gaan skiffen. Van der Zwan: ,,Een moeilijke situatie voor hem. Hij heeft een goed voorseizoen gedraaid en is desondanks op zijn iets mindere krachtsvermogen uitgeselecteerd.”
De selectie heeft grote invloed op de sfeer binnen de ploeg. Van der Zwan: ,,Iedereen is toch voor zichzelf bezig. Eigenlijk ben je meer tegenstander van elkaar dan medestanders. Het kost enige tijd voordat, na de selectie, er weer echt een ploeg staat. Vorig jaar gebeurde dit pas in de periode tussen Luzern en het WK”, aldus Van der Zwan.
Raadsman
Adriaan Lieszner is via Niels van der Zwan bij de acht betrokken geraakt, maar in de loop van de tijd is hun onderlinge verhouding wel wat veranderd: ,,Vreemd dat iemand je altijd als je persoonlijke raadsman hebt beschouwd, nu opeens één van de mensen is die selecteert.”
Ook Jeroen Duyster is via Van der Zwan de acht binnengekomen. ,,Op de eerste editie van de Universiteitsachten Regatta, was Jeroen de stuur van de Delfste acht. Ik zat op slag en vond hem eigenlijk meteen al een goede stuur. Als slag ben je vaak bezig aanwijzigingen via de stuur aan de ploeg te geven. Bij Jeroen was dit niet nodig, zoals een goede stuur betaamt weet hij precies de juiste aanwijzigingen op het juiste moment te geven. Toen we voor de Holland Acht een stuur zochten, dacht ik meteen aan hem.”
Het belang van een goede stuur moet volgens Van der Zwan niet onderschat worden. Hij zegt: ,,Zoals een goede stuur een ploeg kan maken, kan een slechte stuur een goede ploeg breken en uit elkaar sturen.”
Veel van de roeiers wonen inmiddels in Amsterdam. Ook Van derZwan en Duyster zijn verhuisd. Naast het roeien werkt Van der Zwan drie dagen per week Amsterdam. Na zijn afstuderen in 1991 is hij eerst in militaire dienst gegaan en heeft nog een jaar op de faculteit Elektrotechniek gewerkt. Op de vraag wat nog zijn band is met Delft en Proteus-Eretes, antwoordt hij: ,,Proteus is toch waar ik vandaan kom. Daar ben ik van eerstejaarsroeier uitgegroeid tot wat ik nu ben. Bovendien zou ik mij in het geheel niet thuisvoelen op een burgervereniging. Erg prettig is ook dat Proteus zowel met het materiaal als inschrijvingen de zaken goed voor elkaar heeft. Niet voor niets wordt de Holland Acht vaak via Proteus ingeschreven voor nationale wedstrijden. Dan weet je tenminste dat het gebeurd.”
TU-boot
Volgens van der Zwan gaan veel verenigingen veel te laks om met hun toproeiers: ,,Alle moeite wordt gedaan om roeiers naar de top te begeleiden, eenmaal daar gekomen trekken veel verenigingen hun handen van hen af.” Inmiddels is Lieszner voor de bond bezig met een B-acht. Deze acht moet ervoor zorgen dat ook na 1996, als het grootste deel van de bestaande Holland Acht stopt, er weer nieuwe toproeiers klaar staan om de fakkel over te nemen.
Eén van de weinige momenten dat de Holland Achtroeiers nog voor hun vereniging zelf uitkomen is, naast de divisie achten op de Head en de Heineken, tijdens de Universiteitsachten Regatta. Op deze wedstrijd, die in Delft op de Schie wordt verroeid, stappen van alle universiteitssteden de corporale en algemene studentenroeiverenigingen in één boot, en starten onder de vlag van hun universiteit. Van der Zwan: ,,In eerste instantie ben je meestal weinig gemotiveerd, zo vlak na het WK in een acht met veel verschillende roeiers die vaak enige tijd hebben stilgelegen. Na een aantal trainingen gaat het steeds beter en op de wedstrijd zelf weet de ploeg steeds boven verwachting te presteren. Terugkijkend blijkt het dan één van de leukste wedstrijden van het seizoen te zijn geweest.” Van der Zwan vindt vooral de combinatie van Proteus en Laga in deze TU-boot erg leuk. Dan blijkt dat bij Laga en Proteus hetzelfde soort mensen rondloopt: roeiers.
Duyster, Van der Zwan en Lieszner: medaillekandidaten
De Holland Acht geldt als het boegbeeld van het Nederlandse roeien en als dè medaillekandidaat van de Nederlandse Olympische equipe voor Atlanta ’96. Delft is op essentiële plaatsen in de acht vertegenwoordigd. In de boot roeit op boeg Niels van der Zwan van Proteus-Eretes. Helemaal aan de andere kant van de boot zit de Lagaaier Jeroen Duyster te sturen en op de kant fietst Adriaan Lieszner (eveneens Proteus), samen met René Mijnders, als coach.
De selectie is enige weken geleden afgerond, en op 8 en 9 juli zal in Luzern op de Rotsee Regatta voor de Holland Acht de eerste internationale krachtmeting van dit seizoen plaatsvinden. Deze Regatta is de laatste wedstrijd voor de wereldkampioenschappen in Finland en heeft traditioneel een sterk bezet internationaal veld. Niels van der Zwan: ,,Hoewel op Luzern veel dezelfde ploegen starten als op het WK, liggen op het WK de verhoudingen toch altijd anders. Voor Luzern nemen veel ploegen slechts enkele dagen voorbereidingstijd, terwijl voor de WK de ploegen al enkele weken van te voren aankomen om zich ter plekke goed voor te bereiden.”
De Holland Acht gaat nu zijn derde jaar in en heeft een enorme impact gehad binnen de Nederlandse roeiwereld. Na in de vier zonder op de wereldkampioenschappen in 1992 een zilveren plak te hebben behaald, nam Niels van der Zwan samen met Nico Rienks het initiatief tot de formatie van een nationale acht. Deze acht moest het beste van het Nederlandse roeien samenbrengen voor slechts één doel: goud op de Olympische Spelen in Atlanta 1996.
De KNRB steunde het project in eerste instantie helemaal niet en de roeiers hebben zelf alle randvoorwaarden moeten scheppen. Een ijzeren discipline, twee keer per dag trainen op de Bosbaan in Amsterdam, goede coaching en een eigen boot waren de minimale inzet. Deze boot leek in eerste instantie door de roeiers zelf gefinancierd te moeten worden, maar met de komst van de sponsor KIWA viel deze last van de roeiers af.
Kwalijk
Het eerste spraakmakende succes van de acht was de winst op de Rotsee Regatta van 1993. ,,Nadat we met de acht op Luzern goud hadden gewonnen, werd het de bond pas duidelijk wat met discipline, motivatie en doelgerichte aanpak bereikt kan worden. Op dat moment kregen we zowel het Nederlands Olympisch Comité als de KNRB mee”, aldus Van der Zwan.
Hij vervolgt: ,,Hoewel ik er zelf weinig problemen mee heb, zijn er mensen in de acht die de bond zijn afwachtende houding nog steeds kwalijk nemen en sceptisch zijn over de plotselinge medewerking.”
De toon was echter gezet: het project bleek op zowel sportief als financieel gebied haar vruchten af te werpen. René Mijnders kwam full-time voor de Holland Acht beschikbaar en vlak daarna werd Kris Korzeniovsky aangetrokken om ook het vrouwen en lichte roeien aan te pakken, en bleek daarin succcesvol.
Toch is er een duidelijk verschil tussen de zware heren en de damesselectie. Adriaan Lieszner: ,,Kris werkt voornamelijk met jong talent, wij met veel ervarener roeiers. Bij ons is dan ook veel meer dialoog tussen roeiers en coaches, terwijl Kris een veel meer autoritaire houding heeft.”
Selectie
De laatste tijd is de selectieprocedure voor de acht erg in opspraak geweest. Na het succesvol verlopen WK in Indianapolis, waar een mooie tweede plaats werd behaald, werd de selectie voor de acht in september weer opengegooid. Volgens Lieszner heerst de misvatting dat dit de eerste keer is, maar vorig jaar werden ook Henk Jan Zwolle en Proteusskiffeur Rens Snaderse aan de selectie toegevoegd.
Dit jaar was vrij snel duidelijk dat op de stuurboordzijde Florijn en Bartman zeker waren van hun plaats. Voor de beide boegplaatsen ging de strijd tussen Zwolle, Van Iwaarden en Van der Zwan. Uiteindelijk werd op basis van seat-races en de resultaten op internationale wedstrijden in Essen gekozen voor Zwolle en Van der Zwan. Van Iwaarden keerde het project verbitterd de rug toe en besloot te gaan skiffen. Van der Zwan: ,,Een moeilijke situatie voor hem. Hij heeft een goed voorseizoen gedraaid en is desondanks op zijn iets mindere krachtsvermogen uitgeselecteerd.”
De selectie heeft grote invloed op de sfeer binnen de ploeg. Van der Zwan: ,,Iedereen is toch voor zichzelf bezig. Eigenlijk ben je meer tegenstander van elkaar dan medestanders. Het kost enige tijd voordat, na de selectie, er weer echt een ploeg staat. Vorig jaar gebeurde dit pas in de periode tussen Luzern en het WK”, aldus Van der Zwan.
Raadsman
Adriaan Lieszner is via Niels van der Zwan bij de acht betrokken geraakt, maar in de loop van de tijd is hun onderlinge verhouding wel wat veranderd: ,,Vreemd dat iemand je altijd als je persoonlijke raadsman hebt beschouwd, nu opeens één van de mensen is die selecteert.”
Ook Jeroen Duyster is via Van der Zwan de acht binnengekomen. ,,Op de eerste editie van de Universiteitsachten Regatta, was Jeroen de stuur van de Delfste acht. Ik zat op slag en vond hem eigenlijk meteen al een goede stuur. Als slag ben je vaak bezig aanwijzigingen via de stuur aan de ploeg te geven. Bij Jeroen was dit niet nodig, zoals een goede stuur betaamt weet hij precies de juiste aanwijzigingen op het juiste moment te geven. Toen we voor de Holland Acht een stuur zochten, dacht ik meteen aan hem.”
Het belang van een goede stuur moet volgens Van der Zwan niet onderschat worden. Hij zegt: ,,Zoals een goede stuur een ploeg kan maken, kan een slechte stuur een goede ploeg breken en uit elkaar sturen.”
Veel van de roeiers wonen inmiddels in Amsterdam. Ook Van derZwan en Duyster zijn verhuisd. Naast het roeien werkt Van der Zwan drie dagen per week Amsterdam. Na zijn afstuderen in 1991 is hij eerst in militaire dienst gegaan en heeft nog een jaar op de faculteit Elektrotechniek gewerkt. Op de vraag wat nog zijn band is met Delft en Proteus-Eretes, antwoordt hij: ,,Proteus is toch waar ik vandaan kom. Daar ben ik van eerstejaarsroeier uitgegroeid tot wat ik nu ben. Bovendien zou ik mij in het geheel niet thuisvoelen op een burgervereniging. Erg prettig is ook dat Proteus zowel met het materiaal als inschrijvingen de zaken goed voor elkaar heeft. Niet voor niets wordt de Holland Acht vaak via Proteus ingeschreven voor nationale wedstrijden. Dan weet je tenminste dat het gebeurd.”
TU-boot
Volgens van der Zwan gaan veel verenigingen veel te laks om met hun toproeiers: ,,Alle moeite wordt gedaan om roeiers naar de top te begeleiden, eenmaal daar gekomen trekken veel verenigingen hun handen van hen af.” Inmiddels is Lieszner voor de bond bezig met een B-acht. Deze acht moet ervoor zorgen dat ook na 1996, als het grootste deel van de bestaande Holland Acht stopt, er weer nieuwe toproeiers klaar staan om de fakkel over te nemen.
Eén van de weinige momenten dat de Holland Achtroeiers nog voor hun vereniging zelf uitkomen is, naast de divisie achten op de Head en de Heineken, tijdens de Universiteitsachten Regatta. Op deze wedstrijd, die in Delft op de Schie wordt verroeid, stappen van alle universiteitssteden de corporale en algemene studentenroeiverenigingen in één boot, en starten onder de vlag van hun universiteit. Van der Zwan: ,,In eerste instantie ben je meestal weinig gemotiveerd, zo vlak na het WK in een acht met veel verschillende roeiers die vaak enige tijd hebben stilgelegen. Na een aantal trainingen gaat het steeds beter en op de wedstrijd zelf weet de ploeg steeds boven verwachting te presteren. Terugkijkend blijkt het dan één van de leukste wedstrijden van het seizoen te zijn geweest.” Van der Zwan vindt vooral de combinatie van Proteus en Laga in deze TU-boot erg leuk. Dan blijkt dat bij Laga en Proteus hetzelfde soort mensen rondloopt: roeiers.
Duyster, Van der Zwan en Lieszner: medaillekandidaten
Comments are closed.