Architecten en industrieel ontwerpers bedenken allerlei slimme en interactieve interieurs, zoals huiskamers waarin het licht aan gaat wanneer je met je vingers knipt en muziek speelt en de open haard brandt zodra je binnenkomt.
Maar één ding blijft altijd hetzelfde: het meubilair. Dat vervormt niet.
“Maar stel nou dat je een feestje geeft in je krappe studentenkamer, dan kan een bureau wel eens in de weg staan”, zegt architect Charlotte Lelieveld (26). Voor haar afstuderen, vorige zomer, ontwierp ze een kamer waarvan de vloer en wanden vervormen tot tafels en stoelen. ‘Smart+ architecture’ noemt ze haar idee.
Het ontwerp is nu nog een schaalmodel ter grootte van een schoenendoos. Lelieveld gaat het de komende maanden levensecht maken met shape memory polymer (SMP), een geheugenmateriaal dat bij verhitting zacht en rekbaar wordt. “Onder het SMP komen kunstmatige spieren”, vertelt de jonge onderzoekster. “Dit zijn polymeren die bewegen wanneer ze elektrische stroomstootjes krijgen. De kamer wordt gelinkt aan een computer. Daarop kun je aangeven waar meubels moeten komen, waarna de ruimte voor je ogen zal transformeren. De bovenste laag is zodra het is afgekoeld weer keihard. Ik ben nu aan het uitrekenen hoe dik het moet zijn om iemand van ongeveer tachtig kilo te dragen.”
De hightech materialen zijn het nieuwste van het nieuwste en ontzettend duur. Maar Lelieveld kan zich gelukkig prijzen. Ze is één van de winnaars van de Young Wild Ideas Award van het Delft Centre of Materials. Het is een bedrag van tienduizend euro waarmee jonge onderzoekers innovatieve ideeën kunnen uitwerken. Afgelopen dinsdag kreeg ze de prijs uitgereikt. Ook een project waarbij surfplanken geheel naar wens van de surfer gemaakt kunnen worden en een plan om vliegtuigvleugels te maken van materiaal dat van vorm verandert, vielen in de prijzen.
Een compleet gemeubileerde ruimte kan Lelieveld van het geld niet maken. “Dat is nog veel te prijzig”, zegt ze. “Maar met dit bedrag kan ik wel demonstreren dat het mogelijk is. Al is het wel een onwijze uitdaging.” Aan het eind van het jaar wil ze een muur en een gedeelte van de vloer klaar hebben. De opstelling komt bij Bouwkunde te staan.
Lelieveld bezoekt continu de andere faculteiten van de TU, ‘om te zien wat mensen daar nu weer hebben bedacht en hoe ze me kunnen helpen’. Volgens haar zouden architecten vaker bij andere onderzoekers aan moeten kloppen om creatieve ideeën op te doen en nieuwe materialen te ontdekken. In een kast naast haar bureau heeft ze een reeks rariteiten verzameld, zoals de polymeren die ze in haar slimme kamer gaat gebruiken, maar ook ruiten die vuil- en waterafstotend zijn en vuurwerend isolatiemateriaal gemaakt van aardappelschillen. Lelieveld: “Er zijn meer bouwmaterialen dan alleen beton, staal en hout.”
Tomas van Dijk
In de kamer van Charlotte Lelieveld transformeren de muren en vloeren tot meubels. (Foto: Sam Rentmeester/FMAX)
Architecten en industrieel ontwerpers bedenken allerlei slimme en interactieve interieurs, zoals huiskamers waarin het licht aan gaat wanneer je met je vingers knipt en muziek speelt en de open haard brandt zodra je binnenkomt. Maar één ding blijft altijd hetzelfde: het meubilair. Dat vervormt niet.
“Maar stel nou dat je een feestje geeft in je krappe studentenkamer, dan kan een bureau wel eens in de weg staan”, zegt architect Charlotte Lelieveld (26). Voor haar afstuderen, vorige zomer, ontwierp ze een kamer waarvan de vloer en wanden vervormen tot tafels en stoelen. ‘Smart+ architecture’ noemt ze haar idee.
Het ontwerp is nu nog een schaalmodel ter grootte van een schoenendoos. Lelieveld gaat het de komende maanden levensecht maken met shape memory polymer (SMP), een geheugenmateriaal dat bij verhitting zacht en rekbaar wordt. “Onder het SMP komen kunstmatige spieren”, vertelt de jonge onderzoekster. “Dit zijn polymeren die bewegen wanneer ze elektrische stroomstootjes krijgen. De kamer wordt gelinkt aan een computer. Daarop kun je aangeven waar meubels moeten komen, waarna de ruimte voor je ogen zal transformeren. De bovenste laag is zodra het is afgekoeld weer keihard. Ik ben nu aan het uitrekenen hoe dik het moet zijn om iemand van ongeveer tachtig kilo te dragen.”
De hightech materialen zijn het nieuwste van het nieuwste en ontzettend duur. Maar Lelieveld kan zich gelukkig prijzen. Ze is één van de winnaars van de Young Wild Ideas Award van het Delft Centre of Materials. Het is een bedrag van tienduizend euro waarmee jonge onderzoekers innovatieve ideeën kunnen uitwerken. Afgelopen dinsdag kreeg ze de prijs uitgereikt. Ook een project waarbij surfplanken geheel naar wens van de surfer gemaakt kunnen worden en een plan om vliegtuigvleugels te maken van materiaal dat van vorm verandert, vielen in de prijzen.
Een compleet gemeubileerde ruimte kan Lelieveld van het geld niet maken. “Dat is nog veel te prijzig”, zegt ze. “Maar met dit bedrag kan ik wel demonstreren dat het mogelijk is. Al is het wel een onwijze uitdaging.” Aan het eind van het jaar wil ze een muur en een gedeelte van de vloer klaar hebben. De opstelling komt bij Bouwkunde te staan.
Lelieveld bezoekt continu de andere faculteiten van de TU, ‘om te zien wat mensen daar nu weer hebben bedacht en hoe ze me kunnen helpen’. Volgens haar zouden architecten vaker bij andere onderzoekers aan moeten kloppen om creatieve ideeën op te doen en nieuwe materialen te ontdekken. In een kast naast haar bureau heeft ze een reeks rariteiten verzameld, zoals de polymeren die ze in haar slimme kamer gaat gebruiken, maar ook ruiten die vuil- en waterafstotend zijn en vuurwerend isolatiemateriaal gemaakt van aardappelschillen. Lelieveld: “Er zijn meer bouwmaterialen dan alleen beton, staal en hout.”
Tomas van Dijk
In de kamer van Charlotte Lelieveld transformeren de muren en vloeren tot meubels. (Foto: Sam Rentmeester/FMAX)
Comments are closed.