Mijnbouw (3)

br />
Dat de sfeer van het Mijnbouwgebouw en niet het studieprogamma middelbare scholieren doet besluiten Technische Aardwetenschappen te gaan studeren lijkt me op z’n minst een zwak argument tegen moderne huisvesting. Dat studenten zich er thuis voelen kan ik mij zeer goed voorstellen. Het hele interieur ademt de sfeer van een sociëteit met een hoog zooi-gehalte.

Als medewerker echter voel ik me daarin minder thuis. Ik stel meer prijs op een goede werkplek die aan de eisen van de volgende eeuw voldoet. Met goed en mooi meubilair en een inrichting van kamers die niet, zoals nu, gewoon pijn aan je ogen doet. De lelijkheid van alles, de rommelige indruk die de algemene ruimten maken, de smerigheid van sommige labora- toria, de treurigheid van de kantine, de rotzooi in de gangen, het gebrek aan uniformiteit en uitstraling van de inrichting, de gebrekkige infrastructuur, de uitermate slechte bouwkundige staat van het pand.

Dat heeft niks met nostalgie, karakter of cultuurhistorische waarde te maken, dat is gewoon oud en lelijk en moet worden opgeruimd. Het huidige pand (en de dependance in Mijnbouwplein 11) is gewoonweg niet meer geschikt voor hedendaags gebruik. Dat het gebouw in een fijn najaarszonnetje aan de buitenkant op afstand enige charme heeft zal ik niet ontkennen. Ook de tuin is echt heel fraai. Maar dat is voor mij geen reden om tegen een verhuizing te zijn.

Dat een oude studierichting per se in een oud gebouw moet zitten is natuurlijk onzin. Dat men beter werkt in een goed ingerichte werkplek in een goed gebouw lijkt me geen onzin.

In Delta nr. 34 staat een tweetal brieven van mijnbouwstudenten die weer eens een lans breken om niet te verhuizen. Ik wil graag enig tegenwicht in de discussie bieden.

Dat de sfeer van het Mijnbouwgebouw en niet het studieprogamma middelbare scholieren doet besluiten Technische Aardwetenschappen te gaan studeren lijkt me op z’n minst een zwak argument tegen moderne huisvesting. Dat studenten zich er thuis voelen kan ik mij zeer goed voorstellen. Het hele interieur ademt de sfeer van een sociëteit met een hoog zooi-gehalte.

Als medewerker echter voel ik me daarin minder thuis. Ik stel meer prijs op een goede werkplek die aan de eisen van de volgende eeuw voldoet. Met goed en mooi meubilair en een inrichting van kamers die niet, zoals nu, gewoon pijn aan je ogen doet. De lelijkheid van alles, de rommelige indruk die de algemene ruimten maken, de smerigheid van sommige labora- toria, de treurigheid van de kantine, de rotzooi in de gangen, het gebrek aan uniformiteit en uitstraling van de inrichting, de gebrekkige infrastructuur, de uitermate slechte bouwkundige staat van het pand.

Dat heeft niks met nostalgie, karakter of cultuurhistorische waarde te maken, dat is gewoon oud en lelijk en moet worden opgeruimd. Het huidige pand (en de dependance in Mijnbouwplein 11) is gewoonweg niet meer geschikt voor hedendaags gebruik. Dat het gebouw in een fijn najaarszonnetje aan de buitenkant op afstand enige charme heeft zal ik niet ontkennen. Ook de tuin is echt heel fraai. Maar dat is voor mij geen reden om tegen een verhuizing te zijn.

Dat een oude studierichting per se in een oud gebouw moet zitten is natuurlijk onzin. Dat men beter werkt in een goed ingerichte werkplek in een goed gebouw lijkt me geen onzin.