Campus

Platzak naar Milaan

Zonder pinpas, zonder slaapzak, maar mét een fles sterke drank, een koffertje nuttige attributen en honderd euro de man vlogen tien Delftse IO-studenten en ontwerpers in de kerstvakantie naar Milaan.

Hun motto: ‘Geen geld, toch een held’. Het plan: vijf dagen overleven op straat met als einddoel uitgenodigd te worden voor een hip oud-en-nieuwfeest in het designmekka van de wereld.

Zonder pinpas, zonder slaapzak, maar mét een fles sterke drank, een koffertje nuttige attributen en honderd euro de man vlogen tien Delftse IO-studenten en ontwerpers in de kerstvakantie naar Milaan. Hun motto: ‘Geen geld, toch een held’. Het plan: vijf dagen overleven op straat met als einddoel uitgenodigd te worden voor een hip oud-en-nieuwfeest in het designmekka van de wereld.

,,Uit geldgebrek ontstond het plan om low-budget naar een Europese stad te vliegen en ter plekke alles te regelen”, vertelt initiatiefnemer Frans Taminiau. ,,Vervolgens heb ik met medebedenker Jan Seelen uitnodigingen rondgestuurd.” Zeven mannen en één vrouw besloten mee te reizen. Zonder pinpas, zonder slaapzak, maar mét een fles sterke drank en honderd euro de man.

Bovendien mocht ieder groepslid drie attributen meenemen die van pas konden komen. Resultaat: een overlevingspakket van stiften, stoepkrijt, ducktape, touw, muziekinstrumenten, camera’s en spelletjes. Voor donaties diende een spaarpot in de vorm van een oranje kabouter.

Maandagnacht kwam het tiental strak in het pak aan in Milaan. ,,Milaan is het designmekka van de wereld. In een mooi pak leg je gemakkelijker contacten in dat wereldje”, licht Joost Fluitsma toe. Het plan om onmiddellijk de kroeg in te duiken en mensen aan te spreken liep echter spaak. ,,Alle kroegen bleken gesloten”, vertelt Pieter van Prooijen. ,,Toen zijn we een driesterrenhotel binnengestapt. Daar hebben we de prijs per tweepersoonskamer omlaag kunnen praten van 225 naar zestig euro.” Een dure beginnacht, maar de vliegtrip zelf had al nuttige informatie opgeleverd. ,,Achter mij zat een Vlaamse architect uit Milaan die ons twee adressen gaf”, vertelt Taminiau. ,,Het internetadres van een groep ontwerpers en het adres van een kraakpand.”

Een deel van de groep ging achter de adressen aan, de rest probeerde geld te verdienen met straattheater. Zelfgemaakte videobeelden geven een indruk van de pogingen. Een Italiaanse schone doneert een muntstuk en krijgt een daverend applaus. ,,Voor twintig eurocent verkochten we applausjes”, licht Fluitsma toe. Zodra de zaken minder liepen stuurde de groep een eigen groepslid langs voor een donatie. Goed voorbeeld doet volgen. Onbekend bij Italianen en daardoor bijzonder winstgevend bleek een meegebrachte elektrische spiraal. ,,Zo’n metalen spiraal waarover je een ring moet halen zonder het metaal te raken”, licht Fluitsma toe. Achtenveertig euro haalde de groep op.
Spacecake

Ondertussen strandden de pogingen contact te leggen in de designwereld, dus werd uitgeweken naar het tweede adres: Leon Cavallo, een voormalige krantendrukkerij die sinds 1994 wordt bezet door een collectief van zo’n tienduizend autonomen. ,,Zij gaven een oud-en-nieuwfeest voor dertienhonderd man”, vertelt Van Prooijen. ,,We konden helaas niet blijven slapen, maar we mochten wel aanschuiven voor een gratis maaltijd met varkenspoot en friet.”

Uit dankbaarheid boden de ontwerpers aan om iets leuks te maken van een leegstaand huisje op het gekraakte terrein. De ruimte werd voorzien van versiering, sfeerverlichting en een stel wandtapijten waarop kleurige raamperspectieven werden gestoepkrijt. De beloning: bier. In de feesthal zelf werd een tekening gemaakt in ruil voor spacecake.

Op de laatste dag wachtte de groep een onaangename verrassing: na de allerlaatste metrorit werden zeven groepsleden aangehouden voor zwartrijden. Guy Hafkamp: ,,Door naïef de toerist uit te hangen hebben we de zevenhonderd euro boete omlaag geluld tot honderd euro. Dat bedrag heb ik gepind met een verzegelde creditcard die ik had meegenomen voor ziekenhuisopname en andere noodgevallen.”

In totaal ontvingen de avonturiers zo’n tweehonderd euro aan donaties. ,,Terug in Delft hadden we nog 1,69 euro over”, vertelt Dennis Luijer. ,,Die hebben we aan een zwerver gegeven. Van de meegenomen honderd euro is vijfentachtig euro opgegaan aan hotelovernachtingen. Vijf dagen voedsel, drank en feest in Milaan hebben vijftien euro gekost.”

Binnenkort wordt het Milanese avontuur uitgezonden op de lokale televisiezender.

www.ripple.nl . .

Zonder pinpas, zonder slaapzak, maar mét een fles sterke drank, een koffertje nuttige attributen en honderd euro de man vlogen tien Delftse IO-studenten en ontwerpers in de kerstvakantie naar Milaan. Hun motto: ‘Geen geld, toch een held’. Het plan: vijf dagen overleven op straat met als einddoel uitgenodigd te worden voor een hip oud-en-nieuwfeest in het designmekka van de wereld.

,,Uit geldgebrek ontstond het plan om low-budget naar een Europese stad te vliegen en ter plekke alles te regelen”, vertelt initiatiefnemer Frans Taminiau. ,,Vervolgens heb ik met medebedenker Jan Seelen uitnodigingen rondgestuurd.” Zeven mannen en één vrouw besloten mee te reizen. Zonder pinpas, zonder slaapzak, maar mét een fles sterke drank en honderd euro de man.

Bovendien mocht ieder groepslid drie attributen meenemen die van pas konden komen. Resultaat: een overlevingspakket van stiften, stoepkrijt, ducktape, touw, muziekinstrumenten, camera’s en spelletjes. Voor donaties diende een spaarpot in de vorm van een oranje kabouter.

Maandagnacht kwam het tiental strak in het pak aan in Milaan. ,,Milaan is het designmekka van de wereld. In een mooi pak leg je gemakkelijker contacten in dat wereldje”, licht Joost Fluitsma toe. Het plan om onmiddellijk de kroeg in te duiken en mensen aan te spreken liep echter spaak. ,,Alle kroegen bleken gesloten”, vertelt Pieter van Prooijen. ,,Toen zijn we een driesterrenhotel binnengestapt. Daar hebben we de prijs per tweepersoonskamer omlaag kunnen praten van 225 naar zestig euro.” Een dure beginnacht, maar de vliegtrip zelf had al nuttige informatie opgeleverd. ,,Achter mij zat een Vlaamse architect uit Milaan die ons twee adressen gaf”, vertelt Taminiau. ,,Het internetadres van een groep ontwerpers en het adres van een kraakpand.”

Een deel van de groep ging achter de adressen aan, de rest probeerde geld te verdienen met straattheater. Zelfgemaakte videobeelden geven een indruk van de pogingen. Een Italiaanse schone doneert een muntstuk en krijgt een daverend applaus. ,,Voor twintig eurocent verkochten we applausjes”, licht Fluitsma toe. Zodra de zaken minder liepen stuurde de groep een eigen groepslid langs voor een donatie. Goed voorbeeld doet volgen. Onbekend bij Italianen en daardoor bijzonder winstgevend bleek een meegebrachte elektrische spiraal. ,,Zo’n metalen spiraal waarover je een ring moet halen zonder het metaal te raken”, licht Fluitsma toe. Achtenveertig euro haalde de groep op.
Spacecake

Ondertussen strandden de pogingen contact te leggen in de designwereld, dus werd uitgeweken naar het tweede adres: Leon Cavallo, een voormalige krantendrukkerij die sinds 1994 wordt bezet door een collectief van zo’n tienduizend autonomen. ,,Zij gaven een oud-en-nieuwfeest voor dertienhonderd man”, vertelt Van Prooijen. ,,We konden helaas niet blijven slapen, maar we mochten wel aanschuiven voor een gratis maaltijd met varkenspoot en friet.”

Uit dankbaarheid boden de ontwerpers aan om iets leuks te maken van een leegstaand huisje op het gekraakte terrein. De ruimte werd voorzien van versiering, sfeerverlichting en een stel wandtapijten waarop kleurige raamperspectieven werden gestoepkrijt. De beloning: bier. In de feesthal zelf werd een tekening gemaakt in ruil voor spacecake.

Op de laatste dag wachtte de groep een onaangename verrassing: na de allerlaatste metrorit werden zeven groepsleden aangehouden voor zwartrijden. Guy Hafkamp: ,,Door naïef de toerist uit te hangen hebben we de zevenhonderd euro boete omlaag geluld tot honderd euro. Dat bedrag heb ik gepind met een verzegelde creditcard die ik had meegenomen voor ziekenhuisopname en andere noodgevallen.”

In totaal ontvingen de avonturiers zo’n tweehonderd euro aan donaties. ,,Terug in Delft hadden we nog 1,69 euro over”, vertelt Dennis Luijer. ,,Die hebben we aan een zwerver gegeven. Van de meegenomen honderd euro is vijfentachtig euro opgegaan aan hotelovernachtingen. Vijf dagen voedsel, drank en feest in Milaan hebben vijftien euro gekost.”

Binnenkort wordt het Milanese avontuur uitgezonden op de lokale televisiezender.

www.ripple.nl . .

Editor Redactie

Do you have a question or comment about this article?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.