Campus

Soepele dokters

Een snowboard, schaatsen of een bikini? In het vliegtuig discussiëren we over wat je nou eigenlijk nodig hebt voor een weekend Zweden in april.

Ik ben met twee meiden op weg naar studievriend Matthijs. Af en toe mailt hij over het overschot aan feesten in zijn studentenstad Uppsala. Wat we dus echt nodig hebben is een party outfit, en dat is gelukkig wel gelukt.

Toch twijfel ik een beetje wanneer we aankomen in het studentencomplex dat vergelijkbaar is met de JvB (alleen is het hier drie keer zo groot en twee maal zo hoog). In de woonkamer staan meisjes met ienimini-rokjes, hemdjes waar borsten bijna uitfloepen en glimmende panty’s in superhoge pumps. “Als jullie dat willen evenaren moet er toch echt een schaar aan te pas komen”, grapt Lizet, een wiskundestudente uit Leiden die ook voor een half jaar in Uppsala studeert. Maar na een korte kledingcrisis en wat lauwe biertjes, die we speciaal uit Nederland hebben mee genomen omdat alcohol hier niet te betalen is, zijn we helemaal klaar om te gaan. Nou ja bijna helemaal, om tien uur roept een Zweeds huisgenootje iets, als reactie daarop stormen alle studenten de woonkamer uit het balkon op. Matthijs trekt mij mee en begint keihard te schreeuwen. Nu zie ik ook studenten uit andere flats naar buiten komen, of hun ramen openen. Allemaal schreeuwen ze als hooligans in nood. Later vertelt het Zweedse meisje dat dit traditie is. “Iedere avond om tien uur hangt iedereen uit zijn raam om de studiestress te ontladen door zo hard mogelijk te gillen!” Na deze typische traditie moeten we snel de taxi in. Want voor Zweedse begrippen zijn we al heel laat. Bijna elk feest is om één uur afgelopen, daarom begint het hier al om acht uur. Als je om negen uur komt dan staat er echt een onwijs lange rij, en om tien uur is iedereen dronken. We gaan naar een feest dat is georganiseerd voor en door medicijnenstudenten. “De dokters hebben iets te vieren, volgens mij is dit hun laatste vrije dag, morgen moet iedereen weer heel hard studeren ofzo”, legt Lizet uit. Helaas staat er toch nog een rij als we aankomen. Af en toe komen er wat verklede studenten naar buiten om te roken. Dit wordt mijn eerste feest waar dat binnen niet meer mag. Blauwbekkend zetten de echte kettingrokers door. In de rij staat iedereen zijn meegebrachte alcoholische dranken op te drinken, er wordt geïntegreerd en het is gezellig. Afgezien van het tijdstip van binnenkomst is dit feest niet te onderscheiden van een Delfts verkleedfeest. Duivels, kikkers, ruimtevaarders en engelen nemen de dansvloer in beslag. Er speelt een bigband en in een andere zaal staat een dj. Hoewel er verder niets op wijst dat we niet in Delft zijn, is er een groot verschil. De mannen hier kunnen dansen. Soepel word ik de dansvloer op gesleept. Een kikker leidt me en ik vergeet alles om me heen. Het is fantastisch! De avond vliegt voorbij. Als we voor het weggaan nog een rondje lopen zie ik dat ook de Zweedse hormonen hetzelfde werken als in Nederland. Overal wordt gezoend en ik zie nog net dat een engeltje hard bezig is ‘mijn’ kikker in een prins te veranderen. (CD)

Weet je een feest? Mail carinedokter@hotmail.com

Een snowboard, schaatsen of een bikini? In het vliegtuig discussiëren we over wat je nou eigenlijk nodig hebt voor een weekend Zweden in april. Ik ben met twee meiden op weg naar studievriend Matthijs. Af en toe mailt hij over het overschot aan feesten in zijn studentenstad Uppsala. Wat we dus echt nodig hebben is een party outfit, en dat is gelukkig wel gelukt.

Toch twijfel ik een beetje wanneer we aankomen in het studentencomplex dat vergelijkbaar is met de JvB (alleen is het hier drie keer zo groot en twee maal zo hoog). In de woonkamer staan meisjes met ienimini-rokjes, hemdjes waar borsten bijna uitfloepen en glimmende panty’s in superhoge pumps. “Als jullie dat willen evenaren moet er toch echt een schaar aan te pas komen”, grapt Lizet, een wiskundestudente uit Leiden die ook voor een half jaar in Uppsala studeert. Maar na een korte kledingcrisis en wat lauwe biertjes, die we speciaal uit Nederland hebben mee genomen omdat alcohol hier niet te betalen is, zijn we helemaal klaar om te gaan. Nou ja bijna helemaal, om tien uur roept een Zweeds huisgenootje iets, als reactie daarop stormen alle studenten de woonkamer uit het balkon op. Matthijs trekt mij mee en begint keihard te schreeuwen. Nu zie ik ook studenten uit andere flats naar buiten komen, of hun ramen openen. Allemaal schreeuwen ze als hooligans in nood. Later vertelt het Zweedse meisje dat dit traditie is. “Iedere avond om tien uur hangt iedereen uit zijn raam om de studiestress te ontladen door zo hard mogelijk te gillen!” Na deze typische traditie moeten we snel de taxi in. Want voor Zweedse begrippen zijn we al heel laat. Bijna elk feest is om één uur afgelopen, daarom begint het hier al om acht uur. Als je om negen uur komt dan staat er echt een onwijs lange rij, en om tien uur is iedereen dronken. We gaan naar een feest dat is georganiseerd voor en door medicijnenstudenten. “De dokters hebben iets te vieren, volgens mij is dit hun laatste vrije dag, morgen moet iedereen weer heel hard studeren ofzo”, legt Lizet uit. Helaas staat er toch nog een rij als we aankomen. Af en toe komen er wat verklede studenten naar buiten om te roken. Dit wordt mijn eerste feest waar dat binnen niet meer mag. Blauwbekkend zetten de echte kettingrokers door. In de rij staat iedereen zijn meegebrachte alcoholische dranken op te drinken, er wordt geïntegreerd en het is gezellig. Afgezien van het tijdstip van binnenkomst is dit feest niet te onderscheiden van een Delfts verkleedfeest. Duivels, kikkers, ruimtevaarders en engelen nemen de dansvloer in beslag. Er speelt een bigband en in een andere zaal staat een dj. Hoewel er verder niets op wijst dat we niet in Delft zijn, is er een groot verschil. De mannen hier kunnen dansen. Soepel word ik de dansvloer op gesleept. Een kikker leidt me en ik vergeet alles om me heen. Het is fantastisch! De avond vliegt voorbij. Als we voor het weggaan nog een rondje lopen zie ik dat ook de Zweedse hormonen hetzelfde werken als in Nederland. Overal wordt gezoend en ik zie nog net dat een engeltje hard bezig is ‘mijn’ kikker in een prins te veranderen. (CD)

Weet je een feest? Mail carinedokter@hotmail.com

Editor Redactie

Do you have a question or comment about this article?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.