Sport

De eerste zege sinds de competitie een aanvang nam. “We hebben ze echt van het veld afgeblazen”, verbaasde speelster Fanny Ruter zich achteraf. De terugkeer van de vier internationals, die vanwege de langdurige voorbereiding op het recente sevens-WK in Dubai maandenlang ontbraken in de ploeg, gaf het gezelschap extra zelfvertrouwen. Al na drie minuten scoorde Gwyneth van Broekhoven, ongebruikelijk voor een ‘tweederijer’, de eerste try (5-0). Ruter: “Vanaf toen leek het alsof ze er niet meer stonden. We zijn overal doorheen gelopen.” Door de zege klom Thor op naar de voorlaatste plaats, die recht geeft op een dubbele promotie-/degradatiewedstrijd tegen de nog niet bekende nummer twee van de eerste klasse.
De negen turners van DST Pegasus waren eveneens goed geluimd, toen zij zaterdagavond in Delft terugkeerden van de tweede studentencompetitiewedstrijd in Eindhoven. “We zijn zeer tevreden met onze zes medailles”, aldus deelneemster Carla Velraeds. Daan Vermeij behaalde gemiddeld over alle (zes) toestellen een tweede plaats in het klassement. Net als in november in Rotterdam, tijdens de eerste competitiewedstrijd, leverde het hem een zilveren medaille op. Thomas Schotte viel op het laagste wedstrijdniveau (niveau 4) op door zowel bij de sprong als op de ringen en de brug de eerste plaats te veroveren. Ook Fieke Beemster (niveau 4, eerste plaats op de balk) en Bianca Willems (niveau 3b, eerste plaats over alle toestellen) kwamen niet onverrichter zake terug naar Delft.
In Laga-kringen werd gejubeld om de prestigieuze winst die de eerstejaars acht behaalde op de afgelopen weekend op de Amstel gehouden Heineken Roeivierkamp. Van de vier geroeide afstanden (2500, 250, 750 en 5000 meter) was de ‘Jonghe Acht’ op de 2500 meter ook nog eens de snelste. “Het is lang geleden dat we zo’n goed presterende eerstejaars acht hadden”, aldus een opgetogen wedstrijdsecretaris Jacques Wildemast. “Bij de Winterwedstrijden roeiden ze ook al heel goed, maar het is wel verrassend dat het er zo vroeg in het seizoen al uitkomt. Het is een pittig deelnemersveld, waarin de beste eerstejaars van alle verenigingen op het water liggen. Om te winnen moet je het toch op alle vier de afstanden goed doen.” Proteus kon de vlag uithangen voor de afstandswinst die de tweedejaars lichte acht en de eerstejaars zware acht boekten op de 250 meter. De lichte tweedejaars eindigde bovendien overall als tweede. De verenigingsboot van Proteus, met op slag Arnoud Greidanus en Roeland Lievens, toonde zich de beste verenigingsacht. “Zij gaan komend weekend op de Head of the River Amstel de blauwe wimpel winnen”, concludeerde woordvoerster Sara Tijmensen.

Verhoogde asbestconcentraties dwongen het college van bestuur afgelopen week tot sluiting en sanering van het Rekencentrum. Een jaar geleden gebeurde hetzelfde bij Lucht- en Ruimtevaart. Asbest lijkt een serieus probleem te gaan vormen voor de TU.

Figuur 1 Het Rekencentrum werd maandag luchtdicht afgesloten

Werknemers die in juli van dit jaar bezig waren met reparaties aan de toiletten in het Hoofdgebouw, troffen in het plafond asbesthoudende platen aan. Het schadelijke materiaal werd door een erkende saneerder verwijderd, maar het voorval gaf aanleiding tot metingen. En die waren weer aanleiding om het Rekencentrum acuut te ontruimen.

Vanwege gezondheidsrisico’s is het sinds 1993 verboden om asbest toe te passen in gebouwen. Verwijdering van bestaand materiaal is evenwel niet verplicht, tenzij de concentraties gevaar opleveren voor de gezondheid. De asbesthoudende stoffen in de TU-gebouwen zijn in de jaren zeventig aangebracht als brandwering. Ze zijn nooit weggehaald omdat juíst beschadiging door verwijdering tot gevaar zou kunnen leiden.

Dat geldt ook voor de brandwerende platen boven de plafonds van enkele afdelingen van het Hoofdgebouw. Deze zijn vanwege brandveiligheidseisen in de jaren zeventig aangebracht. Als gevolg van doorbuigingsslijtage (met name in de gangen) kunnen asbestdeeltjes vrijkomen. Dit lijkt nu het geval in de vleugel van het Hoofdgebouw. De deeltjes komen in de lucht van de lager gelegen verdieping en kunnen daar ingeademd worden.

Alarmerend

Nu is het niet direct alarmerend als zich asbest in de lucht bevindt. Er is aangetoond dat de lucht in drukke steden ook vaak hoge concentraties asbest bevat, afkomstig van remmen van het aanwezige verkeer. Het aanvaardbare risiconiveau ligt op duizend vezelequivalenten per m³ lucht, een ‘normale’ concentratie. Pas bij een verhonderdvoudiging van de geaccepteerde hoeveelheid wordt gesproken van een ‘maximaal toelaatbaar risiconiveau’. Het Rekencentrum blijft daar met ‘twintig tot zestig keer het aanvaardbare niveau’ onder.

De bedrijfsarts, N.W. Stolp, spreekt daarom van een zeer gering gevaar: ,,De kans op longkanker bij een dergelijke verhoging is veel kleiner dan datzelfde risico bij roken. En het is bijvoorbeeld veel waarschijnlijker dat er een vliegtuig in je achtertuin neerstort, dan dat je van zo’n kleine concentratieverhoging kanker krijgt.”

Desondanks besloot het college toch tot onmiddellijke ontruiming. ,,De medewerkers realiseren zichzelf ook wel dat zij niet in een direct levensbedreigende situatie zitten”, licht voorlichter ir. W. van Wezenbeek de beslissing toe. ,,Zij denken dan: waarom niet nog even het werk afmaken en volgende week verhuizen? Juist door het geringe risico loop je de kans dat mensen in eerste instantie voor hun werk kiezen enniet voor zichzelf.”

Astronautenpak

R. Kruit van de afdeling Vastgoedbeheer voegt daar aan toe: ,,Als TU heb je een bepaalde verantwoordelijkheid. Er is een wettelijke verplichting die zegt dat je mensen niet door mag laten werken onder verhoogde asbestconcentraties. De ontruiming heeft dus niets met onmiddellijk gevaar te maken, maar meer met wettelijke plichten en bescherming van de werknemers.”

Toch heerste er enige ongerustheid onder de medewerkers tijdens de voorlichtingsbijeenkomst op maandagochtend. Als er werkelijk geen gevaar is, waarom werkt het saneringsteam dan in astronautenpakken, onder extreme veiligheidsomstandigheden? Arbeidshygiënist drs. H. Klaasboer: ,,De mensen die zich dagelijks met de sanering bezighouden, worden langdurig blootgesteld aan asbest. Het is niet meer dan logisch dat zij zich in beschermende kleding hullen. Dat zegt nog niets over de concentratie van asbest hier.”

Het voorval bij het Rekencentrum staat niet op zichzelf. Asbest is op vele plaatsen toegepast binnen de TU, maar is moeilijk te traceren. Een probleem is dat het bijna altijd weggewerkt is in plafonds, vloeren of wanden. Een eerdere inventarisatie heeft een prioriteitenlijst voor asbest opgeleverd, waarvan de knelpunten ‘opgelost’ zijn. Dat het Rekencentrum niet op deze lijst stond, geeft al aan dat de werkelijke omvang van het asbestprobleem aan de TU nog niet bekend is.