Stretchable and flexible

“I really like materials that are stretchable and flexible,” says Shou-En Zhu, while fiddling with a little piece of silicone which, if all goes well, will one day form the backside of a display. On top of the silicone the PhD student wants to place a delicate structure of graphene and a layer of thermochromic dye. Each little graphene structure can function as a micro heater, causing the dye on top to change color, when electrical power is applied.

This is all still theory. Yet Shou-En Zhu, who works at the faculty of Mechanical, Maritime and Materials Engineering, believes he can soon demonstrate that his idea works. He will do so with the help of a grant he has just received from the Delft Centre for Materials, called the ‘Young Wild Ideas’ prize. This initiative is aimed to stimulate research in the field of materials science and engineering. BSc, MSc and PhD students can obtain financial support of up to 10,000 to develop their ideas, which should be innovative and involve high-risk research.

In a paper published last year in the journal Nano Letters, Shou-En Zhu showed that graphene films have very fast thermal responses, and he demonstrated their application in micro actuators and micro heaters. That the material is very flexible is widely known. “You can stretch it up to 12 percent without it losing its electrical conductivity,” he says. So far no one has ever tried making a stretchable display with graphene – or at least there is no published work available about this subject. Shou-En Zhu believes the reason for this is that graphene is still a relatively new material. “Graphene has been rising as a scientific star ever since the publication of research conducted by Professor Geim and Dr Novoselov in 2004, for which they received the Nobel Prize in 2010.

“There are several steps for me to proceed with this proposal,” says the researcher. “First, I must determine the relation between temperature and input power. Also, I will have to determine the maximum operating power of grapheme. Finally, I will apply the dye and integrate the graphene with silicone. The display will show fantastic, versatile colorful images.”  

Bij de Delftse studentenwielersportvereniging Pantani Pantani dreigt een heus schandaal. In de wielerploeg gaat het gerucht dat sterwielrenner Jan doping heeft gebruikt. Jan maakt grote kans de prestigieuze Ronde van Delfland te winnen, maar of die mogelijke overwinning eerlijk behaald wordt, daarover twijfelen zijn ploeggenoten. Mag Jan starten, of fluit het bestuur van Pantani Pantani hem terug?

De workshop van het Delftse studentenpastoraat Motiv is onderdeel van de trainingsdag van de Vereniging voor Studie en Studentenbelangen (VSSD), op vrijdag 24 september in het Library Learning Center. 103 Beginnende Delftse bestuursleden schreven zich in voor de dag, met thema’s als snellezen, effectief vergaderen, acquisitie, dress to impress en motivatie.
Vijf Delftse studenten bestuur krijgen vijf minuten de tijd om zich in te leven in hun rol van bestuurslid met het duivelse dilemma over Jan. “Wie secretaris, penningmeester, commissaris pr en commissaris vereniging wil worden, moet aan de tafel gaan zitten”, zegt Hans van Drongelen (55) van Motiv. “De grootste stoel is voor de voorzitter”, voegt hij er snel aan toe.
Een aantal studenten staat aarzelend op en neemt plaats op de stoelen. De grootste stoel in het midden wordt zo lang mogelijk gemeden. Als er geen plek meer is, schuift Lot van der Graaf (21), student life, science and technology, een plaatsje op en belandt op de voorzittersstoel.

De andere studenten nemen de rol van waarnemer op zich. Ze draven rond Van der Graaf en haar medebestuursleden van Pantani Pantani, om zo als beste te kunnen zien hoe zij zich gedragen. Ze vinken af wanneer Van der Graaf en haar collega’s knipogen, op het puntje van hun stoelen zitten, naar argumenten luisteren, door anderen heen praten en of ze hun argumenten met verve verdedigen. “Het lijkt mij verstandig als we eerst iedereen langs gaan, om erachter te komen wat er nu precies aan de hand is”, zegt Van der Graaf als een echte voorzitter. “Jan is nog nooit eerder beschuldigd”, zegt de commissaris vereniging. “De geruchten zijn niet in de media terechtgekomen, ze komen van de ploegleden, maar we weten niet wie het gerucht verspreid heeft”, zegt de commissaris pr.

Typisch Delfts
Wie spektakel verwacht bij een duivels dilemma als dopinggebruik onder wielrenners, komt bedrogen uit. De bestuursleden van Pantani Pantani laten zich tijdens de vergadering niet leiden door opgekropte woede, achterdocht, wantrouwen of angst dat de media achter de geruchten komt. Heel zakelijk discussiëren ze over de feiten. De voor- en nadelen van deelname van Jan aan de Ronde van Delfland worden nauwkeurig geanalyseerd. In het begin van de discussie neigt de groep naar uitsluiting van deelname. Maar als duidelijk wordt dat wielrenner Jan zonder problemen meewerkt aan een dopingonderzoek en de pr-man zich nauwelijks zorgen maakt over negatief nieuws in de media, hakt voorzitter Van der Graaf samen met een ander standvastig bestuurslid de knoop door en houden twijfelaars hun mond. “We laten Jan rennen en wachten het bloedonderzoek af. De commissaris vereniging en commissaris pr gaan met de ploeg over dit beleid praten. We zijn open en eerlijk tegen hen over alles wat we hier besproken hebben. Als de pers vragen stelt over dopinggebruik, dan zeggen we: ‘Er zijn altijd geruchten over dopinggebruik, daar gaan we niet op in’.”
Na afloop is er een korte discussie over de motivatie van de bestuursleden tijdens de gespeelde vergadering en de rolverdeling. Voorzichtig wordt geopperd dat sommige leden actiever hadden moeten deelnemen aan het gespreksonderwerp. “Dit was een typisch Delftse vergadering”, zegt Van Drongelen. “Delftse studenten benaderen problemen heel zakelijk en er komt ook altijd een zakelijke oplossing voor. Ze zijn nooit uit op conflicten en zoeken altijd naar een compromis. Ze analyseren het probleem en vinden dat ze het met elkaar eens moeten zijn. Niemand mag erbuiten vallen.”

Geen vuurwerk
Dat wordt ook goed duidelijk tijdens de gespeelde vergadering. Afwijkende meningen worden, zonder dat daar veel woorden aan vuil worden gemaakt, niet getolereerd. “In Delft zijn veel verzwegen afspraken. De rollen zijn duidelijk verdeeld”, zegt Van Drongelen. “Jij doet dit, ik doe dat. Er mag geen gevaar zijn, ze willen weten wat ze aan elkaar hebben en op elkaar vertrouwen. Dat is ook logisch, want in de bouw of in de mijn moeten ingenieurs op elkaar kunnen bouwen. Je moet daarom geen vuurwerk aan de Delftse vergadertafels verwachten. Ze dealen met de buitenwereld door alles intern op te lossen.”

Toch is het rollenspel tijdens de vergadering van Pantani Pantani handig voor Delftse studenten, denkt Van Drongelen. “Ik hoop dat ze hierdoor beter snappen hoe de rolverdeling in elkaar steekt tijdens vergaderingen, wat hun eigen motivatie is en welke rol ze zelf spelen tijdens vergaderingen.”
“Het rollenspel was leuk, maar ik was niet zo verrast door mijn eigen rol en motivatie in de vergadering”, zegt Lot van der Graaf. “Tijdens vergaderingen probeer ik altijd zoveel mogelijk feiten te verzamelen om een goede afweging te maken. Ik wil helderheid en duidelijkheid, luister naar andere meningen en hak dan de knoop door. Zo gaat het altijd.”

“De meeste studenten zijn nog maar net aan hun jaar bestuur begonnen. Het scheelt heel veel tijd als je leert effectief te vergaderen, snel te lezen en acquisitie te plegen”, zegt Barend Bentvelsen (21), student maritieme techniek en bestuurslid bij de VSSD. “Wij weten hoe handig het is, want we zijn zelf ook net begonnen en nadat we een aantal workshops hebben gevolgd, gaat ons bestuur veel gemakkelijker.”  “We kunnen die kennis nu weer overdragen door deze trainingsdag”, zeg zijn collega Erik van der Elzen (21), student luchtvaart- en ruimtevaarttechniek.

Hockeykleren voor patat
Vooral de praktische tips tijdens de workshops worden driftig overgepend. De do’s en dont’s van sportstrateeg op het gebied van sportsponsoring Robbert Kok worden fanatiek in opschrijfboekjes opgeschreven. “Analyseer wie jullie als vereniging zijn en probeer daar een passende sponsor bij te vinden”, zegt Kok. Hij legt geduldig uit hoe je een goede brief samenstelt en het beste acquisitie pleegt. “Stuur geen standaard brief, maar bedenk per bedrijf wat je wilt vertellen. En denk niet alleen aan geld bij sponsoring. In Tilburg lieten studenten hun hockeyclub sponsoren door een snackbar. Daarvoor kregen ze hockeymateriaal. In ruil daarvoor aten ze elk weekend bij die snackbar.”

Na een groot aantal do’s and dont’s, gaan er meteen vingers omhoog. “Ik doe bestuur bij Blue Falcons. We doen aan floorball en dat is een heel kleine sport”, zegt Gerard Pijck (19), student civiele techniek. “Hoe zorg ik ervoor dat wij toch sponsors krijgen?” “Het werkt juist in je voordeel dat jullie sport niet zo groot is”, zegt Kok. “Onbekende sporten kunnen veel media-aandacht krijgen, omdat jullie uniek zijn. Wat is zo bijzonder aan jullie sport?” “Floorball is snel en dynamisch”, zegt Pijck. “Het is een gezellige sport en je kent elkaar allemaal omdat het zo klein is.” “Jullie hebben echt een concurrentievoordeel ten opzichte van andere sporten. Lacross begon ook heel klein in de studentenwereld en dat hebben ze ten gelde gemaakt. De studenten van die vereniging hoefden bijna niets te betalen voor hun sport en hun materiaal, dankzij de vele sponsors.” “Handig”, zegt Pijck. “Daar ga ik zeker mijn voordeel mee doen.”

Intonatie belangrijk
Bij de workshop Dress to Impress krijgen studenten meteen handige gedrags – en kledingtips voor hun acquisitie. “Hoe belangrijk is non-verbale communicatie tijdens een acquisitiegesprek?”, vraagt de docent aan een groepje bestuursleden. “Het maakt veertig procent uit”, zegt een student. Hij schudt zijn hoofd. Zeven tot tien procent van een gesprek is op inhoud gebaseerd, de rest gaat naar non-verbaal gedrag. “Het is dus heel belangrijk hoe je zit, of je met je handen praat, welke kleding je draagt en hoe je intonatie is”, zegt de docent. Iedereen moet dezelfde zin op een andere manier uitspreken.

“Waarom heb je me dat niet eerder verteld”, zegt Richard Spijkers (20), student elektrotechniek en bestuurslid van de Elektrotechnische Vereeniging. Hij probeert het kwaad te zeggen, maar het lukt niet helemaal. “Je klinkt eerder teleurgesteld”, zegt de docent. “Zie je hoeveel je met je stem kunt doen? Als ik monotoon praat, valt iedereen in slaap. Maar als ik enthousiast ben, breng ik dat enthousiasme ook op anderen over. Dat maakt een groot verschil tijdens een acquisitiegesprek.”

“Het verbaasde mij enorm dat non-verbale informatie zo belangrijk is tijdens een gesprek”, zegt Spijkers. Hij komt enthousiast over tijdens het rollenspel, maar hij heeft nog veel te leren, zegt hij. “Mijn lichaamshouding en enthousiasme tijdens het gespeelde acquisitiegesprek waren prima. Ik zat recht, was relaxed, maar ik praat blijkbaar veel te snel en ik vertel ook nog eens te veel. Als ik straks op pad ga met mijn collega-bestuursgenoot, gaan we daar zeker op letten. Ik moet rustig praten, want ik wil veel geld binnenhalen voor onze vereniging.”