Voordat de oude brandweerkazerne aan de Mercuriusweg tegen de vlakte gaat, wordt hij twee weken lang gebruikt als lustrumlocatie van het 110-jarige Virgiel. Tientallen leden werken enthousiast mee aan het opbouwen van de feestruimte.
De animaties op de lustrumsite zien er fantastisch uit, maar wie op deze dinsdagmiddag de oude brandweerloods aan de Mercuriusweg binnenloopt kan zich nauwelijks voorstellen dat hier tien dagen later het openingsfeest zal plaatsvinden. Overal liggen stapels puin en bouwmaterialen. Her en der wordt geboord, gezaagd en getimmerd. Een enkeling staat de ontwerpschetsen aan de muur te bestuderen. Er wordt zichtbaar gewerkt, maar wel in een relaxte sfeer. Niemand die zich zorgen maakt dat niet alles voor het openingsfeest op 25 april klaar is.
Bouwgeluiden overstemmen regelmatig de ghettoblasters. “Je hoort het, er wordt goed doorgewerkt”, zegt Mathijs Bos, secretaris van de lustrumcommissie. “Het leuke is dat je de hele vereniging erin mee trekt, van eerstejaars tot zesdejaars. Zo’n lustrumfeest is er maar eens in de vijf jaar. Oudere leden willen zoiets wel eens meemaken, voor ze weg zijn.”
Vrijwilligers waren er genoeg te vinden, vertelt Bos. “Na de laatste tentamenweek is iedereen weer keihard aan de slag gegaan. Vorige week stonden we hier op een gegeven moment met 150 man te werken. Overdag blijft het relatief rustig, ’s avonds gaan we door tot twaalf, een uur.”
Op 2 december kreeg de commissie de sleutel van het gebouw in bezit. “Er zijn constructietekeningen gemaakt, die zijn goedgekeurd door constructiebedrijven. Die goedkeuring hadden we nodig om toestemming van de gemeente te krijgen. Vanaf 1 februari zijn we daadwerkelijk bezig met het uitvoeren van de plannen.” De ogenschijnlijke chaos, bij eerste aanblik, is bedrieglijk. Er zit wel degelijk structuur in de werkzaamheden. “De opbouwers zijn in groepen verdeeld, zodat iedereen verantwoordelijkheid heeft voor zijn eigen zaal.”
Trots geeft Bos een rondleiding langs de in aanbouw zijnde ruimtes in het 3500 vierkante meter tellende gebouw. Zoals de live-zaal, waar straks 1100 mensen dagelijks kunnen genieten van de optredende acts, de keuken en het sjieke restaurant voor tachtig man . reserveren verplicht . dat al is volgeboekt. Of de eetzaal die ’s avonds als loungebar dienst doet. “Hier kun je onder het genot van een achtergrondmuziekje een rustig drankje doen. Bij grote borrels, zoals na het sporttoernooi, komt hier vier-, vijfhonderd man eten.”
In de snackhoek worden luxe broodjes bereid en kan genoten worden van Caribbische drankjes, muziek en sigaren. Het grote balkon, de ‘Pussy Lounge’, waar je onder meer champagne en martini’s kunt bestellen, biedt uitzicht op de live-zaal. De entree wordt geflankeerd door voorgevels van Delftse huisjes, “plus die van sociëteit Alcuin die we hier nabouwen. Tot en met de lambrizeringen aan toe. En de houten vloer natuurlijk. We willen graag dat het studentikoos wordt.”
Vanuit de entree bereik je de Plaza, het centrale plein waar mensen elkaar ontmoeten, muntjes kunnen kopen, etcetera. Tot slot wordt een blik gegund in de mooiste bar, de ‘Kuub’, waar tientallen vloeistofcontainers wanden vormen, waarin geschakeld licht wordt gehangen. De led-schermen aan het plafond moeten de sfeer nog meer verhogen. Bos wijst op de bomen die net zijn binnengebracht en als decor zullen dienen. Zijn die niet vreselijk duur? “We worden goed gesponsord.”
De animaties op de lustrumsite zien er fantastisch uit, maar wie op deze dinsdagmiddag de oude brandweerloods aan de Mercuriusweg binnenloopt kan zich nauwelijks voorstellen dat hier tien dagen later het openingsfeest zal plaatsvinden. Overal liggen stapels puin en bouwmaterialen. Her en der wordt geboord, gezaagd en getimmerd. Een enkeling staat de ontwerpschetsen aan de muur te bestuderen. Er wordt zichtbaar gewerkt, maar wel in een relaxte sfeer. Niemand die zich zorgen maakt dat niet alles voor het openingsfeest op 25 april klaar is.
Bouwgeluiden overstemmen regelmatig de ghettoblasters. “Je hoort het, er wordt goed doorgewerkt”, zegt Mathijs Bos, secretaris van de lustrumcommissie. “Het leuke is dat je de hele vereniging erin mee trekt, van eerstejaars tot zesdejaars. Zo’n lustrumfeest is er maar eens in de vijf jaar. Oudere leden willen zoiets wel eens meemaken, voor ze weg zijn.”
Vrijwilligers waren er genoeg te vinden, vertelt Bos. “Na de laatste tentamenweek is iedereen weer keihard aan de slag gegaan. Vorige week stonden we hier op een gegeven moment met 150 man te werken. Overdag blijft het relatief rustig, ’s avonds gaan we door tot twaalf, een uur.”
Op 2 december kreeg de commissie de sleutel van het gebouw in bezit. “Er zijn constructietekeningen gemaakt, die zijn goedgekeurd door constructiebedrijven. Die goedkeuring hadden we nodig om toestemming van de gemeente te krijgen. Vanaf 1 februari zijn we daadwerkelijk bezig met het uitvoeren van de plannen.” De ogenschijnlijke chaos, bij eerste aanblik, is bedrieglijk. Er zit wel degelijk structuur in de werkzaamheden. “De opbouwers zijn in groepen verdeeld, zodat iedereen verantwoordelijkheid heeft voor zijn eigen zaal.”
Trots geeft Bos een rondleiding langs de in aanbouw zijnde ruimtes in het 3500 vierkante meter tellende gebouw. Zoals de live-zaal, waar straks 1100 mensen dagelijks kunnen genieten van de optredende acts, de keuken en het sjieke restaurant voor tachtig man . reserveren verplicht . dat al is volgeboekt. Of de eetzaal die ’s avonds als loungebar dienst doet. “Hier kun je onder het genot van een achtergrondmuziekje een rustig drankje doen. Bij grote borrels, zoals na het sporttoernooi, komt hier vier-, vijfhonderd man eten.”
In de snackhoek worden luxe broodjes bereid en kan genoten worden van Caribbische drankjes, muziek en sigaren. Het grote balkon, de ‘Pussy Lounge’, waar je onder meer champagne en martini’s kunt bestellen, biedt uitzicht op de live-zaal. De entree wordt geflankeerd door voorgevels van Delftse huisjes, “plus die van sociëteit Alcuin die we hier nabouwen. Tot en met de lambrizeringen aan toe. En de houten vloer natuurlijk. We willen graag dat het studentikoos wordt.”
Vanuit de entree bereik je de Plaza, het centrale plein waar mensen elkaar ontmoeten, muntjes kunnen kopen, etcetera. Tot slot wordt een blik gegund in de mooiste bar, de ‘Kuub’, waar tientallen vloeistofcontainers wanden vormen, waarin geschakeld licht wordt gehangen. De led-schermen aan het plafond moeten de sfeer nog meer verhogen. Bos wijst op de bomen die net zijn binnengebracht en als decor zullen dienen. Zijn die niet vreselijk duur? “We worden goed gesponsord.”
Comments are closed.