Baby Blue . Tableaux vivants zou je ze kunnen noemen, maar evengoed valt het onder de noemer ‘locatietheater’. Bijzonder is Baby Blue in ieder geval.
Voormalige Mojo-directeur Berry Visser en regisseur Piet van der Pas hebben in samenwerking met kunstenaars, ambtenaren, ontwerpers, fotografen, acteurs en musici een project van de grond getild dat een allegorie moet zijn op het bestaan. Tien nachten lang mogen 640 deelnemers er getuige van zijn. Wat er precies gebeurt wordt zorgvuldig geheim gehouden. Wel staat vast dat het vertrekpunt ligt bij ijssalon C. van Bokhoven. ,,We zeggen niet wat er zich onderweg afspeelt”, liet Visser onlangs blijken. ,,In het echte leven weet je ook niet wat je te wachten staat.” Gelukkig kan een telefoontje soms wonderen verrichten: 015-2135795.
De man zonder eigenschappen . Wenen was in veel opzichten het kraambed van de twintigste eeuw. De voormalige hoofdstad van de Oostenrijk-Hongaarse dubbelmonarchie was niet alleen de geboortegrond van de psychologie en de atonale muziek, maar ook van één van de grootste literaire werken van deze eeuw: Der Mann ohne Eigenschaften van Robert Musil (1880-1942). Deze onvoltooide roman is niet alleen door het formaat, maar ook door de moeilijk toegankelijke stijl een onuitputtelijke bron voor speculaties over de betekenis ervan. Centraal staat de tegenstelling tussen mogelijkheidszin en werkelijkheidszin. De hoofdpersoon is een uitgesproken ‘perspectivist’ die alles vanuit zoveel mogelijk gezichtspunten beziet en mede daardoor een tekort heeft aan daadkracht. In het Cultureel Centrum start Studium Generale aanstaande dinsdag met drie lezingen over Musil.
De mensenvriend . Vorig jaar stond hij nog op de planken met Margôt Ros in ‘De Heldenlul’. Daarvoor speelde hij vier programma’s met Zak en As en nu staat hij er ineens alleen voor. Erik van Muiswinkel ontving voor ‘De Mensenvriend’ erg goede recensies. De sublieme wijze waarop hij typetjes weet neer te zetten roept weer een vergelijking op met Kees van Kooten. In deze voorstelling beweegt hij zich in het schemergebied van cabaret en toneel. ,,Vrolijk cynisme en doordachte logica bepalen de toon”, schreef Henk van Gelder in NRC Handelsblad. ,,Mij bevalt dit schaamteloze exposé van schurkerigheid uitstekend maar een allemansvriend zal Van Muiswinkel ook door deze voorstelling niet worden.”
Prix de P… Cees Dam schijnt er niet echt gelukkig mee te zijn geweest, toen hij vorig jaar gelauwerd werd voor het appartementengebouw De Damwand in Scheveningen. Nu legt de toekenning van een architectuurprijs de winnaar doorgaans geen windeieren. Behalve als het gaat om de Prix de P… Ieder jaar kiest een gerenommeerde jury in Den Haag, aan de hand van een vooraf gekozen thema, een gebouw of object dat opvalt door zijn lelijkheid. Een uitstekend initiatief dat dit jaar het thema draagt van ‘Misplaatste Architectuur’. De prijs wordtvrijdagavond om 20.30 uur toegekend in Theater Zeebelt. Voor het eerst wordt dit jaar ook de Haagse Gouden Slopershamer uitgereikt. Een troffee voor degene die het meest effectief heeft bijgedragen tot de verloedering van de stad.
Moessorgski . Het wereldberoemde stuk van de Russische componist Moessorgski vanmiddag om 12.45 uur in het Cultureel Centrum in een speciale uitvoering. Oorspronkelijk geschreven voor piano vertolkt het de indrukken van een wandeling langs tien schilderijen van Victor Hartmann. Ravel orkestreerde het voor een groot symfonie-orkest. Sindsdien zijn er tal van bewerkingen verschenen, waaronder een versie voor gitaar. Studenten van het Rotterdams Conservatorium onder leiding van George Wiegel komen met het arrangement van de Amerikaanse componist Elgar Howarth voor uitsluitend koperblazers. Twee maanden geleden werd het voor het eerst in Nederland opgevoerd tijdens het Gergjev Festival in Rotterdam. Muziekkenner Rien Frölich bestempelt het stuk als: ,,Sonoor, pittig, vol dramatiek en magistraal van geluid.”
Baby Blue . Tableaux vivants zou je ze kunnen noemen, maar evengoed valt het onder de noemer ‘locatietheater’. Bijzonder is Baby Blue in ieder geval. Voormalige Mojo-directeur Berry Visser en regisseur Piet van der Pas hebben in samenwerking met kunstenaars, ambtenaren, ontwerpers, fotografen, acteurs en musici een project van de grond getild dat een allegorie moet zijn op het bestaan. Tien nachten lang mogen 640 deelnemers er getuige van zijn. Wat er precies gebeurt wordt zorgvuldig geheim gehouden. Wel staat vast dat het vertrekpunt ligt bij ijssalon C. van Bokhoven. ,,We zeggen niet wat er zich onderweg afspeelt”, liet Visser onlangs blijken. ,,In het echte leven weet je ook niet wat je te wachten staat.” Gelukkig kan een telefoontje soms wonderen verrichten: 015-2135795.
De man zonder eigenschappen . Wenen was in veel opzichten het kraambed van de twintigste eeuw. De voormalige hoofdstad van de Oostenrijk-Hongaarse dubbelmonarchie was niet alleen de geboortegrond van de psychologie en de atonale muziek, maar ook van één van de grootste literaire werken van deze eeuw: Der Mann ohne Eigenschaften van Robert Musil (1880-1942). Deze onvoltooide roman is niet alleen door het formaat, maar ook door de moeilijk toegankelijke stijl een onuitputtelijke bron voor speculaties over de betekenis ervan. Centraal staat de tegenstelling tussen mogelijkheidszin en werkelijkheidszin. De hoofdpersoon is een uitgesproken ‘perspectivist’ die alles vanuit zoveel mogelijk gezichtspunten beziet en mede daardoor een tekort heeft aan daadkracht. In het Cultureel Centrum start Studium Generale aanstaande dinsdag met drie lezingen over Musil.
De mensenvriend . Vorig jaar stond hij nog op de planken met Margôt Ros in ‘De Heldenlul’. Daarvoor speelde hij vier programma’s met Zak en As en nu staat hij er ineens alleen voor. Erik van Muiswinkel ontving voor ‘De Mensenvriend’ erg goede recensies. De sublieme wijze waarop hij typetjes weet neer te zetten roept weer een vergelijking op met Kees van Kooten. In deze voorstelling beweegt hij zich in het schemergebied van cabaret en toneel. ,,Vrolijk cynisme en doordachte logica bepalen de toon”, schreef Henk van Gelder in NRC Handelsblad. ,,Mij bevalt dit schaamteloze exposé van schurkerigheid uitstekend maar een allemansvriend zal Van Muiswinkel ook door deze voorstelling niet worden.”
Prix de P… Cees Dam schijnt er niet echt gelukkig mee te zijn geweest, toen hij vorig jaar gelauwerd werd voor het appartementengebouw De Damwand in Scheveningen. Nu legt de toekenning van een architectuurprijs de winnaar doorgaans geen windeieren. Behalve als het gaat om de Prix de P… Ieder jaar kiest een gerenommeerde jury in Den Haag, aan de hand van een vooraf gekozen thema, een gebouw of object dat opvalt door zijn lelijkheid. Een uitstekend initiatief dat dit jaar het thema draagt van ‘Misplaatste Architectuur’. De prijs wordtvrijdagavond om 20.30 uur toegekend in Theater Zeebelt. Voor het eerst wordt dit jaar ook de Haagse Gouden Slopershamer uitgereikt. Een troffee voor degene die het meest effectief heeft bijgedragen tot de verloedering van de stad.
Moessorgski . Het wereldberoemde stuk van de Russische componist Moessorgski vanmiddag om 12.45 uur in het Cultureel Centrum in een speciale uitvoering. Oorspronkelijk geschreven voor piano vertolkt het de indrukken van een wandeling langs tien schilderijen van Victor Hartmann. Ravel orkestreerde het voor een groot symfonie-orkest. Sindsdien zijn er tal van bewerkingen verschenen, waaronder een versie voor gitaar. Studenten van het Rotterdams Conservatorium onder leiding van George Wiegel komen met het arrangement van de Amerikaanse componist Elgar Howarth voor uitsluitend koperblazers. Twee maanden geleden werd het voor het eerst in Nederland opgevoerd tijdens het Gergjev Festival in Rotterdam. Muziekkenner Rien Frölich bestempelt het stuk als: ,,Sonoor, pittig, vol dramatiek en magistraal van geluid.”
Comments are closed.