Gisteravond zou de beslissing vallen. In het jargon: ‘gaan we naar Albeda of worden we het nog eens?’ Ieder personeelslid kan het weer in zijn postbakje gemerkt hebben.
College van bestuur en vakbonden hebben maandag hooglopende ruzie gemaakt, en gisteravond ging het erom of de bemiddelaars van buiten zouden worden ingeschakeld.
‘Advies- en Arbitragecommissie’ is de officiële naam van de externe instantie die door de overheid is ingesteld om te adviseren, te arbitreren en te bemiddelen bij arbeidsgeschillen in de publieke sector. Jarenlang was oud-hoogleraar en oud-minister van sociale zaken prof.dr. W.Albeda daar voorzitter van, maar juist dezer dagen kwam de benoeming af van diens opvolger. Ook een CDA-politicus, maar dit keer niet een representant van de zeer Nederlandse sociaal-economische overleg- en consensustraditie, maar een jurist. De oud-minister van justitie en defensie prof.mr. J.de Ruiter, tevens oud procureur-generaal in Amsterdam.
De Ruiter had samen met toenmalig premier Lubbers een groot aandeel in het politieke compromis dat in de nadagen van de Koude Oorlog plaatsing van kruisraketten in Nederland mogelijk moest maken. Misschien dat hij nu voor de TU een soortgelijke tour de force kan laten zien. Gisteravond stonden de partijen in dreighouding tegenover elkaar.
,,We handhaven al onze eisen”, zei vakbondsaanvoerder ing. F.Kok stellig. ,,We hebben er vertrouwen in dat ‘Albeda’ onze visie zal steunen”, zei een collegewoordvoerder. Maar voorafgaand aan het overleg (en op het moment dat deze krant afsloot) achtten beide partijen het ook mogelijk dat er gewoon weer dooronderhandeld zou worden. In dat geval is ‘de gang naar De Ruiter’ weer (even) van de baan…
De bijeenkomst van het Overlegorgaan Personeelszaken van jongstleden maandag was eigenlijk bij voorbaat gedoemd.
De bonden hadden bij het college van bestuur al begin november groot bezwaar gemaakt tegen de feitelijke uitvoering van de reorganisatie van het Bureau van de universiteit en het proces dat onder vlag ‘Modernisering Ondersteunende Diensten’ (MOD) gestart is. Die bezwaren spitsten zich toe op twee punten.
* De vakbonden hebben de indruk dat het cvb genoemde reorganisaties stapsgewijs wil uitvoeren, terwijl in augustus met het OP was afgesproken dat na de vorming van de staf van het college één groot masterplan zou worden gepresenteerd. De bonden zijn van mening dat zij op die manier de belangen van hun leden beter kunnen behartigen.
* Bovendien stonden de bonden zeer wantrouwig tegenover de wijze waarop het college te werk wilde gaan bij het concreet invullen van de circa vijftig plaatsen in de nieuwe staf. Het cvb had vrijwel alle functies daar als ‘nieuw’ betiteld. Over die oud/nieuwvergelijking, en de daardoor beïnvloede plaatsingsprocedure, hadden de bonden nog een hartig woordje wilen wisselen. Als aangetoond zou kunnen worden dat nieuw werk vrijwel identiek is met oud werk, hebben bepaaldepersoneelsleden immers harde rechten.
Info-bulletin
Tot een echt gesprek over deze punten kwam het echter niet jongstleden maandag.
Want vrijdag rolde bij alle Bureaumedewerkers een bulletin van beheerder, tevens secretaris van de universiteit, Bronneman over tafel, waarin mededeling werd gedaan van een aantal ‘voorlopige plaatsingen’ in de staf, en waarin ook een werving werd aangekondigd voor de meeste overblijvende vacatures. Toen sloeg bij de vakbonden de vlam in de pan. Hoe hadden het college, c.q. Bronneman, dit nu kunnen doen? We moesten nog de verwarring zaaiende voorlichting bespreken, we zouden nog praten over de procedure. En bovenal: pas als met ons, de bonden, overeenstemming is bereikt over een ‘organisatieplan’ kunnen mensen benoemd worden.
Want het steekt de bonden dat, ook al is er sprake van ‘voorlopige plaatsingen’, de namenlijst naar buiten is gebracht. Feitelijk betekent dat, dat het college zich verplicht heeft aan individuele medewerkers, en dat het sociale overleg daar niets meer aan kan veranderen. Desalniettemin eisten de bonden intrekking van het infobulletin.
Maandag mocht het verweer van het college niet meer baten. Dat liep langs de volgende lijnen. Inderdaad, we hebben nog niet het organisatieplan met u besproken, maar dat stond dan ook pas voor later deze maand op de agenda. En ja, we hebben bekend gemaakt welke mensen wij in de staf willen opnemen, maar ‘voorlopig’ is ‘voorlopig’ en als goed werkgever moeten wij onze medewerkers op de hoogte houden van de voortgang van het proces. Bovendien is het door u ingewachte organisatieplan niet veel anders dan deze namenlijst. Want het Sociaal Statuut van de TU definieert zo’n plan als volgt: ,,Een overzicht van functies met niveau-aanduiding, gegroepeerd naar organisatie-onderdeel, in aantallen fte, plus de hierbij behorende personele bezetting.”
Bovendien wees het cvb er maandag op dat de bonden in al eerder met een vergelijkbare aanpak akkoord waren gegaan. Een aantal sleutelfiguren in de staf was eerder, met dezelfde plaatsingsprocedure en via eenzelfde namenlijst, ook door het OP aanvaard.
Kortom het cvb vond dat het maandag niet veel ruimte voor concessies had. De bonden krijgen alsnog inzage in de details van de gehanteerde plaatsingsprocedures en de werving voor de nog resterende vacatures in de staf wordt even opgeschort.
Voor de bonden was het niet genoeg. Vandaag weten we ‘of we naar De Ruiter gaan’.
(R.M.)
Gisteravond zou de beslissing vallen. In het jargon: ‘gaan we naar Albeda of worden we het nog eens?’ Ieder personeelslid kan het weer in zijn postbakje gemerkt hebben. College van bestuur en vakbonden hebben maandag hooglopende ruzie gemaakt, en gisteravond ging het erom of de bemiddelaars van buiten zouden worden ingeschakeld.
‘Advies- en Arbitragecommissie’ is de officiële naam van de externe instantie die door de overheid is ingesteld om te adviseren, te arbitreren en te bemiddelen bij arbeidsgeschillen in de publieke sector. Jarenlang was oud-hoogleraar en oud-minister van sociale zaken prof.dr. W.Albeda daar voorzitter van, maar juist dezer dagen kwam de benoeming af van diens opvolger. Ook een CDA-politicus, maar dit keer niet een representant van de zeer Nederlandse sociaal-economische overleg- en consensustraditie, maar een jurist. De oud-minister van justitie en defensie prof.mr. J.de Ruiter, tevens oud procureur-generaal in Amsterdam.
De Ruiter had samen met toenmalig premier Lubbers een groot aandeel in het politieke compromis dat in de nadagen van de Koude Oorlog plaatsing van kruisraketten in Nederland mogelijk moest maken. Misschien dat hij nu voor de TU een soortgelijke tour de force kan laten zien. Gisteravond stonden de partijen in dreighouding tegenover elkaar.
,,We handhaven al onze eisen”, zei vakbondsaanvoerder ing. F.Kok stellig. ,,We hebben er vertrouwen in dat ‘Albeda’ onze visie zal steunen”, zei een collegewoordvoerder. Maar voorafgaand aan het overleg (en op het moment dat deze krant afsloot) achtten beide partijen het ook mogelijk dat er gewoon weer dooronderhandeld zou worden. In dat geval is ‘de gang naar De Ruiter’ weer (even) van de baan…
De bijeenkomst van het Overlegorgaan Personeelszaken van jongstleden maandag was eigenlijk bij voorbaat gedoemd.
De bonden hadden bij het college van bestuur al begin november groot bezwaar gemaakt tegen de feitelijke uitvoering van de reorganisatie van het Bureau van de universiteit en het proces dat onder vlag ‘Modernisering Ondersteunende Diensten’ (MOD) gestart is. Die bezwaren spitsten zich toe op twee punten.
* De vakbonden hebben de indruk dat het cvb genoemde reorganisaties stapsgewijs wil uitvoeren, terwijl in augustus met het OP was afgesproken dat na de vorming van de staf van het college één groot masterplan zou worden gepresenteerd. De bonden zijn van mening dat zij op die manier de belangen van hun leden beter kunnen behartigen.
* Bovendien stonden de bonden zeer wantrouwig tegenover de wijze waarop het college te werk wilde gaan bij het concreet invullen van de circa vijftig plaatsen in de nieuwe staf. Het cvb had vrijwel alle functies daar als ‘nieuw’ betiteld. Over die oud/nieuwvergelijking, en de daardoor beïnvloede plaatsingsprocedure, hadden de bonden nog een hartig woordje wilen wisselen. Als aangetoond zou kunnen worden dat nieuw werk vrijwel identiek is met oud werk, hebben bepaaldepersoneelsleden immers harde rechten.
Info-bulletin
Tot een echt gesprek over deze punten kwam het echter niet jongstleden maandag.
Want vrijdag rolde bij alle Bureaumedewerkers een bulletin van beheerder, tevens secretaris van de universiteit, Bronneman over tafel, waarin mededeling werd gedaan van een aantal ‘voorlopige plaatsingen’ in de staf, en waarin ook een werving werd aangekondigd voor de meeste overblijvende vacatures. Toen sloeg bij de vakbonden de vlam in de pan. Hoe hadden het college, c.q. Bronneman, dit nu kunnen doen? We moesten nog de verwarring zaaiende voorlichting bespreken, we zouden nog praten over de procedure. En bovenal: pas als met ons, de bonden, overeenstemming is bereikt over een ‘organisatieplan’ kunnen mensen benoemd worden.
Want het steekt de bonden dat, ook al is er sprake van ‘voorlopige plaatsingen’, de namenlijst naar buiten is gebracht. Feitelijk betekent dat, dat het college zich verplicht heeft aan individuele medewerkers, en dat het sociale overleg daar niets meer aan kan veranderen. Desalniettemin eisten de bonden intrekking van het infobulletin.
Maandag mocht het verweer van het college niet meer baten. Dat liep langs de volgende lijnen. Inderdaad, we hebben nog niet het organisatieplan met u besproken, maar dat stond dan ook pas voor later deze maand op de agenda. En ja, we hebben bekend gemaakt welke mensen wij in de staf willen opnemen, maar ‘voorlopig’ is ‘voorlopig’ en als goed werkgever moeten wij onze medewerkers op de hoogte houden van de voortgang van het proces. Bovendien is het door u ingewachte organisatieplan niet veel anders dan deze namenlijst. Want het Sociaal Statuut van de TU definieert zo’n plan als volgt: ,,Een overzicht van functies met niveau-aanduiding, gegroepeerd naar organisatie-onderdeel, in aantallen fte, plus de hierbij behorende personele bezetting.”
Bovendien wees het cvb er maandag op dat de bonden in al eerder met een vergelijkbare aanpak akkoord waren gegaan. Een aantal sleutelfiguren in de staf was eerder, met dezelfde plaatsingsprocedure en via eenzelfde namenlijst, ook door het OP aanvaard.
Kortom het cvb vond dat het maandag niet veel ruimte voor concessies had. De bonden krijgen alsnog inzage in de details van de gehanteerde plaatsingsprocedures en de werving voor de nog resterende vacatures in de staf wordt even opgeschort.
Voor de bonden was het niet genoeg. Vandaag weten we ‘of we naar De Ruiter gaan’.
(R.M.)
Comments are closed.