Zoetere negerzoenen

Na de vitaminebom van vorige week is het tijd voor wat anders: ouderwets snoepgoed. Iedereen kent het misselijke gevoel na het verorberen van een grote zak drop. Waarom blijf je dooreten terwijl je meer dan genoeg hebt? Nederlanders zijn zo dol op drop dat we met zijn allen per jaar zo’n dertig miljoen kilo naar binnen werken.

Je weet dat het slecht is maar toch blijf je snoep eten. Dat komt door een van de grootste drugs die wij hebben uitgevonden: suiker. We gooien het overal in. In de koffie, in de thee, op je pannenkoek en in snoepgoed.

Suiker is de motor voor de hersenen. Voor hardwerkende studenten zijn hersenen belangrijk gereedschap en suiker dus ook. Onze hersenen zijn eigenlijk watjes. Bij elke plotselinge verandering van de suikerspiegel slaan ze op hol. Dus op vaste tijden eten is belangrijk. Of je nu elke vijf minuten iets eet of drie keer per dag, maakt dan niet zoveel uit.

Toch willen we voorkomen dat we teveel suiker binnen krijgen. Daarvoor zijn light-producten bedacht. Helaas is de smaak van light-producten niet echt grandioos. Dit komt door de kunstmatige zoetstoffen. Zoetstoffen hebben een chemische bijsmaak en zijn 200 tot 600 keer zoeter dan suiker. Aspartaam is de bekendste zoetmaker en heeft als bijwerking dat het fruitaroma’s versterkt. Zoete aardbeien worden nog zoeter en lekkerder. Aspartaam strooien op je aardbeien is dus lekkerder dan suiker.

Door de consumptie van zoetigheid wordt serotonine aangemaakt. Serotonine is onze lievelingsneurotransmitter, hij maakt ons vrolijk, laat ons eten en heeft invloed op onze behoefte aan seks. Dezelfde eigenschappen zitten in tryptofaan. De stof is er verantwoordelijk voor dat chocolade ‘s werelds meest gegeten snoepgoed is.

Terwijl de rest van de wereld zich tegoed doet aan chocola, zijn Nederlanders nog altijd het meest verslingerd aan drop. Drop mag dan ons favoriete snoepgoed zijn, de afgelopen week stond toch vooral in het teken van de negerzoen. De media bekogelden ons met buitenlandse benamingen als Negerkússe, negerinnentet en têtes de nègre. Er zijn dingen die je zelfs na al dit mediageweld nog niet wist. De eerste negerzoenmachine produceerde 10.500 negerzoenen per uur en het favoriete snoepje van professor Perkamentus in de Hebreeuwse Harry Potter is een negerzoen. Toen wij hoorde dat deze bruine lekkernij voortaan door het leven moest als gewone zoen, hebben wij direct de supermarkt bezocht en een van de laatste originele pakken bemachtigd.

(Foto: Lars en HP)

Na de vitaminebom van vorige week is het tijd voor wat anders: ouderwets snoepgoed. Iedereen kent het misselijke gevoel na het verorberen van een grote zak drop. Waarom blijf je dooreten terwijl je meer dan genoeg hebt? Nederlanders zijn zo dol op drop dat we met zijn allen per jaar zo’n dertig miljoen kilo naar binnen werken.

Je weet dat het slecht is maar toch blijf je snoep eten. Dat komt door een van de grootste drugs die wij hebben uitgevonden: suiker. We gooien het overal in. In de koffie, in de thee, op je pannenkoek en in snoepgoed.

Suiker is de motor voor de hersenen. Voor hardwerkende studenten zijn hersenen belangrijk gereedschap en suiker dus ook. Onze hersenen zijn eigenlijk watjes. Bij elke plotselinge verandering van de suikerspiegel slaan ze op hol. Dus op vaste tijden eten is belangrijk. Of je nu elke vijf minuten iets eet of drie keer per dag, maakt dan niet zoveel uit.

Toch willen we voorkomen dat we teveel suiker binnen krijgen. Daarvoor zijn light-producten bedacht. Helaas is de smaak van light-producten niet echt grandioos. Dit komt door de kunstmatige zoetstoffen. Zoetstoffen hebben een chemische bijsmaak en zijn 200 tot 600 keer zoeter dan suiker. Aspartaam is de bekendste zoetmaker en heeft als bijwerking dat het fruitaroma’s versterkt. Zoete aardbeien worden nog zoeter en lekkerder. Aspartaam strooien op je aardbeien is dus lekkerder dan suiker.

Door de consumptie van zoetigheid wordt serotonine aangemaakt. Serotonine is onze lievelingsneurotransmitter, hij maakt ons vrolijk, laat ons eten en heeft invloed op onze behoefte aan seks. Dezelfde eigenschappen zitten in tryptofaan. De stof is er verantwoordelijk voor dat chocolade ‘s werelds meest gegeten snoepgoed is.

Terwijl de rest van de wereld zich tegoed doet aan chocola, zijn Nederlanders nog altijd het meest verslingerd aan drop. Drop mag dan ons favoriete snoepgoed zijn, de afgelopen week stond toch vooral in het teken van de negerzoen. De media bekogelden ons met buitenlandse benamingen als Negerkússe, negerinnentet en têtes de nègre. Er zijn dingen die je zelfs na al dit mediageweld nog niet wist. De eerste negerzoenmachine produceerde 10.500 negerzoenen per uur en het favoriete snoepje van professor Perkamentus in de Hebreeuwse Harry Potter is een negerzoen. Toen wij hoorde dat deze bruine lekkernij voortaan door het leven moest als gewone zoen, hebben wij direct de supermarkt bezocht en een van de laatste originele pakken bemachtigd.

(Foto: Lars en HP)